Historia wilczarza irlandzkiego sięga najpewniej 1400 r. p.n.e. Najstarsze odkryte szczątki tych psów pochodzą najprawdopodobniej z wykopalisk archeologicznych prowadzonych w okolicach Dunshaughlin w Irlandii. Odkryte czaszki datuje się na VII–VIII wiek p.n.e. Te duże psy, w typie greyhounda, miały towarzyszyć Celtom w trakcie podboju Europy. Wspominał o nich również w drugim stuleciu naszej ery historyk i pisarz Flavius Arrianus z Bitynii. Pisał o psach bardzo dużych wzrostem, ale o niezwykle miłym i spokojnym usposobieniu. Wilczarz widniał nawet w herbie dawnych irlandzkich władców.
Co wiadomo o Wilczarzach irlandzkich?
| Cechy | Opis |
|---|---|
| Wrażenie ogólne | Elegancki, dynamiczny, imponujący wygląd. |
| Kraj pochodzenia | Irlandia |
| Klasyfikacja FCI | Grupa 10 – Charty, Sekcja 2 – Charty szorstkowłose |
| Użytkowanie | Wykorzystywano go w Irlandii do polowania na jelenie i wilki. Wykorzystywany był również do zwalczania wilków w znacznej części Europy. |
| Rozmiar | wysokość w kłębie: suki min. 71 cm, psy min. 79 cm, zwykle od 81 do 86 cm; masa ciała: suki ok. 40,5 kg, psy ok. 54,5 kg |
| Szata | szorstka i twarda na całym ciele; drutowata na kufie; maść: czarna, szara, pręgowana, czerwona, płowa, biała oraz umaszczenia typowe dla deerhounda |
| Charakter | łagodny i przyjazny dla rodziny; zrównoważony; z silnym instynktem podczas pracy |
Jaki jest Wilczarz irlandzki?
Od średniowiecza ich sława coraz bardziej rozchodziła się po Europie. Władcy z różnych krajów, między innymi Hiszpanii, Szwecji czy Anglii, sprowadzali wilczarze irlandzkie na dwór do pomocy w walce z wilkami. Doszło nawet do tego, że w XVII wieku ich populacja tak bardzo się zmniejszyła, że zakazano ich wywozu z Wysp Brytyjskich. Mimo to po upowszechnieniu się broni palnej i wytępieniu wilków ta rasa psów była praktycznie na wyginięciu.
Wilczarz irlandzki, podobnie jak chart angielski whipper, chart afgański czy chart rosyjski borzoj, przede wszystkim miał służyć do gonienia zwierzyny po stepie. Dlatego też ma on aerodynamiczną sylwetkę, dzięki której jest w stanie rozwinąć niebywałe (jak na psy) prędkości.
Ile waży Wilczarz irlandzki?
Wilczarz irlandzki to jeden z największych psów na świecie. To prawdziwy olbrzym, który może odstraszać samym wyglądem! Pies osiąga nawet od 79 do 86 cm wysokości w kłębie. Suczki są niewiele mniejsze, gdyż osiągają od 71 do nawet 81 cm. Jeśli zaś chodzi o wagę, to również jest ona stosunkowo duża. Wilczarz irlandzki waży średnio od 40 do 54 kilogramów. Mimo tak dużego wzrostu i sporej wagi wilczarz irlandzki to pies o lekkim i eleganckim ruchu. Z pewnością nie są to psy masywne i ociężałe. Wręcz przeciwnie, mają lekką budowę ciała, która sprawia, że są zgrabne, piękne i dostojne.
Jakie umaszczenie może mieć Wilczarz irlandzki?
Włos wilczarza irlandzkiego jest sztywny, szorstki i twardy. Ma on dodatkowo jeszcze miękki podszerstek. Według wzorca rasy uznanego przez FCI występują następujące dopuszczalne umaszczenia charta irlandzkiego:
- czarne,
- czysto białe,
- szare,
- szaro-stalowe,
- pręgowane,
- czerwone,
- płowe.
Najczęściej jednak można się spotkać z wilczarzami irlandzkimi szarymi lub płowymi. Rzadkością są psy tej rasy w kolorze białym czy czarnym.
Od Redakcji
Warto wiedzieć, że istnieje rasa mylona z powodu wyglądu z wilczarzem irlandzkim! Mowa o charcie szkockim, psie myśliwskim zaliczanym do tej samej grupy, zwanej również deerhoundem. Pies ten był używany przede wszystkim do polowania na wilki oraz jelenie. Używano go do pracy w parze. Według kynologów obie te rasy mają tego samego przodka.
Cechy charakterystyczne dla wyglądu charta irlandzkiego są następujące:
- głowa długa i lekko spiczasta,
- oczy ciemne,
- małe i ułożone do tyłu uszy,
- zgryz nożycowy,
- długa i mocna szyja, która przechodzi w długi grzbiet,
- bardzo głęboka klatka piersiowa,
- podkasany brzuch,
- długi i mocno owłosiony ogon,
- proste i muskularne kończyny z twardymi i mocnymi pazurami.
Jaki charakter ma Wilczarz irlandzki?
Wilczarz irlandzki z pewnością może budzić respekt wśród napotkanych osób i zwierząt. Jest to w końcu pies o bardzo dużej posturze, który bez większego problemu, stojąc na dwóch łapach, mógłby oprzeć się na ramionach średniego wzrostu człowieka. W rzeczywistości jednak chart irlandzki jest psem niezwykle pokojowo nastawionym do całego świata. Słynie ze swojego dobrego serca i zrównoważonego charakteru. Bez problemu odnajdzie się w domu z małymi dziećmi, ale również innymi zwierzętami.
Psy tej rasy słyną na całym świecie ze swojego oddania i lojalności wobec człowieka. Wilczarz to czworonóg dla którego bardzo ważny jest kontakt z człowiekiem. Dlatego zwierzęta pod żadnym pozorem nie powinny być one trzymane w odosobnieniu od domowników. Z pewnością nie są to psy, które odnajdą się w kojcu! Za to doskonale sprawdzą się podczas dogoterapii ze względu na swój niesamowicie spokojny i cierpliwy charakter.
Wilczarz irlandzki to pies o niezwykłej inteligencji. Warto poświęcić mu uwagę i czas, a z pewnością będzie on w stanie posiąść niejedną umiejętność. Psy tej rasy wprost uwielbiają zyskiwać aprobatę swojego ludzkiego towarzysza, więc zrobią wszystko, by domownicy byli z nich zadowoleni. Jeżeli dobrze się poprowadzi charta irlandzkiego, z pewnością będzie on bardzo mądrym psem z wieloma umiejętnościami, i to nie tylko takimi jak siad czy leżeć. Jeśli zadbasz o to, aby wziąć psa od dobrego hodowcy i odpowiednio go wychować, otrzymasz odpornego, lojalnego czworonoga, który ceni towarzystwo człowieka.
Czy Wilczarz irlandzki nadaje się do sportów?
Chart irlandzki, mimo dużej wielkości, jest psem niezwykle aktywnym, zatem doskonale da sobie radę w:
- agility, czyli biegu po torze,
- tropieniu użytkowym,
- coursingu, czyli biegu za przynętą.
Warto pamiętać, że w ciele charta irlandzkiego płynie krew psa myśliwskiego, więc jest to zwierzę, które ma w sobie niezależność. Może oddalać się od człowieka podczas spacerów. Warto to szanować, ale mieć też na uwadze i pamiętać o tym w każdej sytuacji, szczególnie podczas spacerów.
O czym trzeba wiedzieć myśląc o Wilczarzu irlandzkim?
Cena szczeniaka tej rasy obecnie waha się w granicach od 3500 do 7000 złotych.
Ważna informacja! Jeżeli zamierzasz kupić szczeniaka wilczarza irlandzkiego bądź jakiegokolwiek innego charta, potrzebujesz na to zezwolenia starosty powiatowego. Jeśli chciałbyś uzyskać zezwolenie na charta, w tym również wilczarza irlandzkiego, musisz złożyć kopię rodowodu lub metryki, świadectwo lekarza weterynarii o stanie zdrowia psa oraz podanie o zezwolenie. Jeżeli decydujesz się na mieszańca lub psa bez rodowodu, wówczas niezbędne będzie przedłożenie oświadczenia właściciela psa. Warto pamiętać także o tym, że polowanie z chartami jest w Polsce całkowicie zabronione.
Jak pielęgnować Wilczarza irlandzkiego?
Ten szorstkowłosy pies, aby wyglądał korzystnie, potrzebuje odpowiedniej pielęgnacji. Średniej długości sierść wilczarza nadaje się do trymowania. Jeśli będziesz robić to regularnie, łatwiej utrzymasz czworonoga w czystości. Warto dodać, że choć wilczarz nie ma sierści o strukturze włosa, to ciekawostką jest, że wytrymowany nie będzie liniał. Poza tym nie wymaga specjalnej pielęgnacji czy regularnych kąpieli.
Co powinien jeść Wilczarz irlandzki?
Żywienie wilczarza irlandzkiego to z pewnością ważny punkt w budżecie domowym. Jest ono drogie, gdyż jest to pies, który potrzebuje nie tylko dużo, ale także odpowiednio dobranego jedzenia. Przykładowo, szczeniak musi prawidłowo się rozwijać, by zbyt szybko nie rosnąć. Pamiętaj jednak, że ta olbrzymia rasa ma często wrażliwy układ pokarmowy.
Z pewnością nie poleca się diety wysokowęglowodanowej, najlepsza będzie karma bez zbóż oraz soi. Nie powinno się także podawać preparatów wapniowych ani witaminy D bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem weterynarii. Wielu opiekunów wilczarzy irlandzkich stosuje dietę BARF, która opiera się na surowiźnie, w tym mięsie, podrobach, jajach, warzywach i owocach. Sporadycznie rybach.
Uwaga! Wilczarz irlandzki powinien spożywać przynajmniej dwa posiłki dziennie, by nie obciążało to zbytnio jego układu pokarmowego. Po posiłku powinien mieć zapewniony spokój i odpoczynek.
Czy Wilczarz irlandzki często choruje?
U wilczarzy irlandzkich można spotkać się z następującymi schorzeniami:
- kardiomiopatia rozstrzeniowa – choroba serca, która może prowadzić do niewydolności krążeniowej; w zaawansowanym stadium objawia się m.in. kaszlem, obrzękiem płuc i wodobrzuszem; rozpoznanie choroby za pomocą RTG i echa serca; jest to choroba nieuleczalna, ale przy odpowiednim leczeniu można bardzo spowolnić jej rozwój;
- modzele skórne – charakterystyczne zgrubienia skórne powstające najczęściej w okolicach łokci. Ponieważ są trudne do leczenia, najlepiej jest stosować profilaktykę pod postacią miękkiego posłania dla psa czy też smarowania kremem z witaminą A lub natłuszczania zmienionej skóry na łokciach;
- niedoczynność tarczycy – powstaje w wyniku zmniejszenia wytwarzania hormonów tarczycowych. Najczęstsze objawy to tycie, szybkie męczenie się, zmiany skórne, niedowłady. Niedoczynność tarczycy ustala się na podstawie badania krwi z oznaczeniem, np. TSH; niezbędne jest leczenie farmakologiczne;
- skręt żołądka – nierzadka przypadłość, do której skłonność mają psy dużych ras. Zazwyczaj jest spowodowana podejmowaniem przez psa dużej aktywności zaraz po posiłku. Objawia się np. wymiotami, apatią, dusznością. Niezbędna jest natychmiastowa konsultacja medyczna;
- zaćma – schorzenie, które polega na zmętnieniu soczewki, może powstać na skutek urazu, choroby metabolicznej czy mutacji genowej. Potrzebna jest wizyta u psiego okulisty;
- epilepsja – choroba ta jest w 18% idiopatyczna, co oznacza, że przekazywana dziedzicznie. Z tego powodu ważny jest odpowiedni dobór psa z hodowli;
- osteochondroza – zaburzenia w kostnieniu chrząstki położonej głęboko, zazwyczaj obejmujące stawy; zwykle prowadzi do kulawizny;
- choroba von Willebranda – schorzenie powodujące zaburzenia krzepliwości krwi;
- zespolenie wrotne (PSS) – schorzenie związane z nieprawidłowym przebiegiem krwi, która nie przepływa przez wątrobę, wskutek czego organizm psa zostaje zatruty; groźna jednostka chorobowa prowadząca do śmierci zwierzęcia, jeśli nie zostanie wykonana operacja;
- dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – typowa dla psów dużych ras; da się ją częściowo wyeliminować rozmnażaniem przebadanych rodziców i właściwym żywieniem oraz ograniczeniem ruchu w okresie wzrostu.
Jakie są opinie na temat Wilczarza irlandzkiego?
Opinii na temat wilczarza irlandzkiego jest wiele, w większości są one dobre. W końcu jest to pies „do rany przyłóż”. To pupil spokojny, cierpliwy i zrównoważony. Idealny dla rodziny z dziećmi. Postaramy się jednak wyróżnić jego najważniejsze cechy pozytywne i negatywne.
Wady wilczarza irlandzkiego, z którymi można się najczęściej spotkać, są następujące:
- to pies drogi w utrzymaniu i nie chodzi tu wyłącznie o jego żywienie;
- wilczarz to pies, który potrzebuje dużo ruchu oraz najlepiej domu z ogrodem – nie każdy jest w stanie mu to zapewnić;
- to psy, które żyją stosunkowo krótko (niestety zaledwie do 10 lat);
- zdarzają się u nich wady charakteru, takie jak na przykład nadmierna lękliwość lub nadpobudliwość, z którymi trudno sobie poradzić, zwłaszcza jeśli jest się początkującym opiekunem;
- wilczarz staje się spokojniejszy, gdy ma w otoczeniu człowieka, który będzie go głaskać, ale i da mu zajęcie.
Zalet wilczarzy irlandzkich jest jednak porównywalnie więcej:
- bardzo przywiązują się do swojej rodziny, są jej oddane i lojalne;
- to psy przyjacielskie i nieagresywne, w tym również dla obcych, więc bez przeszkód można zapraszać gości do domu;
- bardzo dobrze dogadują się z dziećmi, również tymi małymi; trudno je sprowokować;
- to psy niezwykle inteligentne, a odpowiednio zmotywowane, np. za pomocą smaczków, bardzo chętnie przyswajają nowe umiejętności;
- mogą mieszkać z innymi psami, a także innymi zwierzętami domowymi.
Decydując się na zakup szczeniaka z hodowli, warto wcześniej rozpatrzyć wszystkie za i przeciw. Pies to przyjaciel i członek rodziny na wiele lat, o którego należy dbać nie tylko wtedy, gdy jest młody, ale również, a może przede wszystkim, gdy jest starszy i podupada na zdrowiu. Warto to wszystko wziąć pod uwagę.
Jak wygląda Wilczarz irlandzki?
Wilczarz irlandzki jest psem niezwykle spokojnym, który jest lojalny swojemu opiekunowi i rodzinie. Jest to jednak również pupil drogi w utrzymaniu, co trzeba mieć na względzie, gdy rozważa się zakup szczeniaka z hodowli – to cenna informacja dla wszystkich miłośników psów. Warto wcześniej rozpatrzyć wszystkie za i przeciw, gdyż wilczarz to pies, który będzie Ci towarzyszył kilka długich lat.
Jaka jest historia rasy Wilczarz irlandzki?
Wilczarza irlandzkiego, którego dziś znamy, powołał do życia kapitan George Augustus Graham. Odnalazł on kilka chartów irlandzkich, a następnie skojarzył je z deerhoundami, rosyjskimi borzojami, prawdopodobnie także z mastifami i dogami niemieckimi. W ten sposób otrzymał znanego dziś wilczarza irlandzkiego, który został uznany za rasę w 1897 roku.
Do Polski pierwsze wilczarze przyjechały już prawdopodobnie za panowania Władysława Jagiełły i Jana Kazimierza. Współczesne wilczarze irlandzkie trafiły do naszego kraju ze szwedzkiej hodowli Ljunas w 1977 roku. Pierwszy ich miot urodził się w rok później w hodowli Hubertowy Dwór.
Wilczarz irlandzki jest maskotką Gwardii Irlandzkiej. Zwyczajowo psem tej rasy opiekuje się bębniarz, on też prowadzi czworonoga w trakcie rozmaitych parad. Każdy piesek tej rasy dostaje imię po znanych osobach z irlandzkiej historii. Warto wiedzieć, że przedstawiciel tej rasy widniał w herbie irlandzkich władców tuż obok innych symboli kraju, czyli koniczyny i harfy.
Jakie są inne irlandzkie rasy psów?
Wilczarz irlandzki jest chyba najbardziej rozpoznawalnym psem rodem z Irlandii, ale istnieje jeszcze kilka innych ras psów wywodzących się z tego kraju:
- kerry beagle – rasa nieuznana przez FCI;
- irish water spaniel – irlandzki spaniel dowodny;
- irish red setter – seter irlandzki;
- irish red & white Setter – seter irlandzki czerwono-biały;
- terier irlandzki;
- irish glen of imaal terrier;
- irish soft coated wheaten terrier – terier pszeniczny;
- kerry blue terrier.
Bibliografia
FCI-Standard N° 160, 02.04.2001/EN, https://www.fci.be/Nomenclature/Standards/160g10-en.pdf, DATE OF PUBLICATION OF THE ORIGINAL VALID STANDARD: 13.03.2001.