Uszy u psa mogą przybierać różne kształty. Jedne są malutkie, prawie niewidoczne, inne zawsze stoją na baczność, niczym u oficerów. Ale rasa psa z długimi uszami to dopiero wyjątkowy i niezwykle urokliwy pupil! Poznajcie przedstawicieli psów, których uszy są długie, ale i piękne!
Rasa psa z długimi uszami. Dlaczego psy myśliwskie mają długie uszy?
Psy z długimi uszami to przede wszystkim psy myśliwskie. Wygląd w przypadku tych ras to kwestia drugorzędna, bowiem najważniejsze są ich cechy charakteru, a przede wszystkim instynkt, dzięki któremu świetnie sprawdzają się na polowaniu.
Długie uszy u psów myśliwskich są wynikiem wieloletniego doboru. Łączenie ze sobą psów posiadających konkretne cechy charakteru miało za zadanie wzmocnienie poszczególnych zachowań oraz umiejętności u tej grupy psów. I faktycznie, tak też się stało, ale w parze z charakterem szedł także wygląd, w tym długie uszy w przypadku wybranych ras.
Rasy psa z długimi uszami – nie tylko basset hound
Najbardziej znanym przedstawicielem długouchych jest nie kto inny, jak basset hound. Pies tej rasy ma prześliczne długie uszy, które są jego znakiem rozpoznawczym. Basset jest zarówno świetnym towarzyszem rodzinnym, szybko przywiązującym się do swoich właścicieli, jak i znakomitym psem myśliwskim, którego charakteryzuje wyśmienity węch oraz upór.
Jakie jeszcze rasy psów mają długie uszy? Rasa psa o dużych uszach to między innymi:
- bloodhound;
- cocker spaniel angielski;
- jamnik;
- seter szkocki;
- cavalier;
- pointer;
- wyżeł niemiecki krótkowłosy;
- saluki;
- ogar polski;
- beagle;
- gończy polski;
- chart afgański;
- posokowiec bawarski.
Czy rasa psa z długimi uszami wymaga specjalnej pielęgnacji?
Większość ras psów z oklapniętymi, długimi uszami to psy myśliwskie, a co za tym idzie – bardzo energiczne, posiadające pewne instynkty, które wymagają kontroli. Czworonogi te wymagają szkolenia, nie są też dobrymi psami tylko do towarzystwa, gdyż od swoich właścicieli wymagają odpowiedniej pielęgnacji, do której zalicza się między innymi ruch.
Dla kogo są psy myśliwskie?
Chociaż na co dzień mogą być łagodne, psy myśliwskie bywają uparte, szczególnie gdy wyczują trop. Instynkt łowiecki nie jest łatwy do opanowania, jeśli mały pies, czyli szczeniak, nie będzie odpowiednio prowadzony.
Rasy psów myśliwskich nie są dobre dla osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z tymi zwierzakami, nie oznacza to, że nie można adoptować ich jako psów do towarzystwa.
Jaki dom dla psów gończych?
Psy z wiszącymi uszami – zarówno wyżeł, jak i pies gończy czy przedstawiciel rasy basset hound, doskonale odnajdą się w domu pełnym miłości oraz ruchu, u rodziny z dziećmi, a nawet w miejskim blokowisku!
Problemy, z jakie mogą towarzyszyć rasom psów z długimi uszami
Każda psia rasa ma swoje indywidualne wymagania! Psy długowłose wymagają częstego szczotkowania, krótkowłose w zależności od konkretnej rasy mogą mieć też swoje genetyczne przywary.
Nie inaczej jest w przypadku piesków ze zwisającymi uszami. Choć mają one różne kształty i rozmiary, przeważnie przylegają do policzków, co utrudnia wentylację kanałów słuchowych.
Pielęgnacja i profilaktyka
Rasa psa z długimi uszami jest zatem narażona na problemy ze słuchem. Pielęgnacja na szczęście jest bardzo prosta i wymaga sprawdzania po każdym spacerze, gdyż zwierzę ma tendencję do zbierania ciał obcych podczas przechadzki szczególnie w warunkach leśnych.
Gałązka czy suchy kwiatek nie są dla psa zagrożeniem, ale gdy dostaną się w głąb ucha mogą powodować dyskomfort. Opiekun powinien również od czasu do czasu sprawdzać ilość woskowiny, a w przypadku nieprzyjemnego zapachu ważna jest konsultacja weterynaryjna.
Długie uszy u psa – podsumowanie
Psia sierść może mieć różnorodne umaszczenie i tak też jest w przypadku psich uszu. Przybierają one przeróżne kształty, a na ich tle zdecydowanie wyróżniają się rasy psów z długimi uszami. Psiaki te wymagają nie tylko odpowiedniej pielęgnacji, ale także opieki – właściciel samodzielnie musi sprawdzić, czy przylegające do policzków uszy są na pewno zdrowe.
Dodatkowym utrudnieniem mogą być też włosy, które, jak w przypadku afgańczyków, mają tendencję do kołtunienia, szczególnie w okolicach uszu oraz ogona!
