Owczarki anatolijskie to niewątpliwie psy, które robią wrażenie na każdym, kto pierwszy raz stanie z nimi oko w oko. Poznaj bliżej rasę psów pasterskich anatolian.
W teorii powinny być psami o zrównoważonym charakterze, jednak nieprawidłowa socjalizacja i braki w szkoleniu mogą zmienić je w bardzo trudne do opanowania i groźne zwierzęta. Sprawdź, jaki dom jest dla nich idealny.
| Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 71 do 79 cm, psy od 74 do 81 cm; masa ciała: suki od 45 do 60 kg, psy od 55 do 70 kg |
| Szata | sierść: dwuwarstwowa, dłuższa, z gęstym podszerstkiem; maść: jasna płowa, beżowa, szara z czarną maską; biało-czarna; pręgowana |
| Długość życia | 10–11 lat |
| Charakter | spokojny, zrównoważony, odważny |
Owczarek anatolijski – opis rasy
Według opisu rasy owczarek anatolijski to duży, potężnie zbudowany pies, który wzbudza zarówno podziw, jak i respekt. Zalicza się go do molosów. Wielkość psów w kłębie wynosi od 74 do aż 81 cm. Suki są nieco mniejsze, chociaż wzrost między 71 a 79 cm nadal robi wrażenie. Waga psów mieści się w przedziale od 55 do 70 kg, suk natomiast – od 45 do 60 kg.
Sylwetka owczarków anatolijskich
U owczarków anatolijskich rzuca się w oczy potężne ciało z wyraźnie zarysowanymi mięśniami. Psy posiadają duże czaszki i dość małe, głęboko osadzone oczy, w kolorach od złocistego po brązowy. Ich uszy są średniej wielkości, mają trójkątny kształt i lekkie zaokrąglenie na końcach. Gdy pies jest spokojny, wiszą przy policzkach; podnoszą się, kiedy czworonóg jest ożywiony. Ich ogony są długie, osadzone wysoko i skręcone nad grzbietem.
Maść anatolijskiego psa pasterskiego
Sierść owczarków anatolijskich może być krótka lub półdługa. Psy mają gęsty okrywowy włos oraz bardzo gruby podszerstek. Szata jest zróżnicowana w zależności od klimatu, w jakim wychowuje się zwierzę. Linienie pojawia się zazwyczaj dwa razy w roku, w okresie wiosennym oraz jesiennym.
Umaszczenie anatoliana może być różne, nie jest dookreślone, w przeciwieństwie do kangala, który ma umaszczenie płowe, beżowe lub szare z występującą czarną maską. Rzadziej zdarza się pręgowanie lub maść czarna i biała; sierść jest półdługa lub krótka.
Obecnie wzorzec został ujednolicony, a psy o czystym rodowodzie, znane do tej pory owczarek anatolijski, w ZKwP będą określane jako kangal. Jego sierść jest jednolicie wybarwiona, z niewielką ilością bieli na końcu ogona, łapach i piersi – co nie jest cechą wymaganą. Zawsze ma ciemną maskę.
Anatolijski pies pasterski, czyli anatolian – charakter
Anatolian shepherd dog to pies, który wyjątkowo przywiązuje się do swoich najbliższych i broni ich za wszelką cenę. Stróżowanie ma we krwi, dlatego doskonale nadaje się do pilnowania terytorium. Jednocześnie okazuje agresję wyłącznie w wypadku wyraźnego niebezpieczeństwa. Na co dzień pozostaje spokojny i zrównoważony.
Anatolian – szkolenie
Nie ma zbyt rozwiniętego instynktu łowieckiego. Zdecydowanie lepiej sprawdza się w roli stróża, przyzwyczajony do pilnowania stada. Cechują go odwaga i jednocześnie nieufność względem obcych osób. Są to czworonogi bardzo inteligentne, chociaż niezależne i trudne w ułożeniu. Nigdy nie będą w stu procentach posłuszne swoim opiekunom. Potrzebują właściciela, który będzie zarówno stanowczy, jak i łagodny.
Szczeniak anatolijskiego psa pasterskiego jest bardzo serdeczny i skłonny do zabawy. Z wiekiem pies wycisza się i woli bardziej zrównoważony tryb życia. Ceni sobie towarzystwo swoich najbliższych, jednak przeważnie nie ma problemów z pozostaniem na parę godzin samemu. Wejdzie wówczas w rolę stróża i będzie dzielnie pilnował terytorium.
Anatolian – zdrowie
Należy do psów wyjątkowo odpornych. Dostosowuje się do środowiska i zróżnicowanych warunków klimatycznych. Czworonogi rzadko chorują; jak u większości dużych psów, zdarza się, że cierpią na dysplazję stawu biodrowego. Niektóre osobniki są także wrażliwe na narkozę. Poza tym raczej nie należy spodziewać się większych problemów ze zdrowiem anatolianów.
Długość życia anatolianów
Anatolijskie owczarki żyją od ok. 10 do 13 lat. Jest to całkiem niezły wynik, zważywszy na fakt, że większość dużych ras nie jest długowieczna.
Pielęgnacja rasy anatolian
Chociaż odpowiednia pielęgnacja włosa anatolianów jest dość czasochłonna, nie należy do szczególnie skomplikowanych. Należy pamiętać o systematycznym wyczesywaniu martwej sierści, aby miała ona zdrowy i piękny blask. Częstotliwość szczotkowania należy zwiększać w okresie linienia psów, bowiem wówczas owczarki gubią bardzo dużo sierści. Czesanie najlepiej przeprowadzać codziennie. Oprócz tego powinno się regularnie sprawdzać stan uszu psa i w razie potrzeby je czyścić.
Żywienie psów rasy anatolian
Nie należą do wybrednych psów. Nadal jednak należy dbać o to, aby czworonóg dostawał posiłki bogate w składniki odżywcze i mikroelementy, które pozwolą mu się odpowiednio rozwijać.
Szczególnie ważny jest pierwszy rok życia anatolianów, kiedy psy rozwijają się bardzo intensywnie. Konieczne jest wówczas dostarczanie dużych ilości białka. Z czasem posiłki można modyfikować, wzbogacając je także o inne elementy. Najlepiej jest podawać pokarm w małych porcjach, ok. dwóch razy dziennie, aby uniknąć problemów trawiennych.
Odporność anatolijskich psów pasterskich
Anatolijskie psy pasterskie doskonale radzą sobie zarówno w mroźne dni, jak i w okresach intensywnych upałów. Ich okrywa włosowa zapewnia ochronę przed zimnem oraz opadami deszczu czy śniegu. W trakcie gorących dni psy czują się dobrze, jednak należy ograniczać im wzmożony wysiłek fizyczny. Spacery najlepiej odbywać późnym wieczorem, kiedy owczarki będą miały okazję do pozbycia się nadmiaru energii bez obawy o przegrzanie.
Hodowla
Psy rasy owczarek anatolijski cieszą się dość sporą popularnością w USA oraz rodzimej Turcji. W Polsce nie spotyka się ich zbyt często, chociaż istnieją polecane hodowle anatolianów. Należy jednak pamiętać, że są to czworonogi znajdujące się w wykazie ras psów uznawanych za agresywne. Z tego powodu, zarówno przed założeniem hodowli, jak i przed zakupem anatoliana, należy postarać się o specjalne pozwolenie od gminy.
Owczarek anatolijski – cena
Cena za psa rasy anatolian waha się pomiędzy 2000 a 5000 zł. Wszystko zależy od wieku oraz płci szczenięcia, a także renomy danej hodowli.
Anatolian – historia rasy
Anatoliany to stara rasa, wywodząca się z terenów niegdysiejszej Mezopotamii. Ewoluowała przez wieki, dostosowując się do warunków, jakie panowały w miejscu jej zamieszkania. Szczególny wpływ na wzrastającą odporność psów miały panujące tam bardzo gorące lata i srogie zimy. Anatoliany wykorzystywały do pracy różne ludy prowadzące zarówno koczowniczy, jak i osiadły tryb życia. Psy miały za zadanie pilnować trzód i chronić swoich właścicieli przed drapieżnikami.
Rasa została zatwierdzona przez FCI w 1989 r.
Anatolian – dla kogo?
Chociaż anatolian to rasa raczej spokojna i zrównoważona, nie nadaje się dla osób niedoświadczonych. Czworonogi potrafią być niezwykle uparte i trudno jest je w pełni podporządkować. Co więcej, niewłaściwe wychowanie anatolianów może doprowadzić do sytuacji wręcz niebezpiecznych.
Anatoliany a dzieci i osoby starsze
Owczarki anatolijskie często otaczają najbliższe sobie osoby, w tym dzieci, opieką. Należy jednak pamiętać, że cierpliwość tych spokojnych olbrzymów także ma swoje granice. Zirytowane głośnym i natarczywym zachowaniem najmłodszych, mogą stracić nad sobą panowanie. Nie powinno się zatem pozostawiać dzieci i psów bez nadzoru osób dorosłych.
Nie ma powodu, dla którego rasa ta nie mogłaby mieszkać z osobą starszą. Dotyczy to jednak wyłącznie tych opiekunów, którzy mają wiedzę na temat wychowania psów. Owczarek anatolijski potrzebuje też regularnej dawki aktywności, co warto mieć na uwadze.
Anatolian i inne zwierzęta
W przypadku, kiedy owczarek anatolijski przeszedł odpowiednie szkolenie i socjalizację z psami, nie ma powodu, aby się z nimi nie dogadywał. Podobnie sprawa wygląda w przypadku kotów i innych, mniejszych stworzeń. Co więcej, anatolian, który dorastał z kotami, będzie traktował je jako domowników, których musi chronić.
Owczarek anatolijski – zdjęcia
Ciekawostki
Owczarki anatolijskie wykorzystuje się w Namibii do ochrony kóz i owiec przed gepardami. W efekcie rasa ta przyczynia się do ochrony drapieżników. Gepardy, bojąc się ataku ze strony psów, nie zbliżają się do ludzkich terytoriów i nie stwarzają tym samym powodów do zastawiania na nie zasadzek.
Owczarek anatolijski to pies dużych rozmiarów i o zdecydowanym charakterze. Odpowiednio wychowany, staje się wspaniałym towarzyszem, który chętnie pracuje z człowiekiem. Wymaga jednak opiekuna, który jest stanowczy i nie stosuje przemocy w treningu.