W artykule opowiemy o procesie powstawania ropnia u psa i o predyspozycjach do jego tworzenia się. Przedstawimy też obecne metody leczenia tego schorzenia i badania niezbędne do postawienia właściwej diagnozy. Znajdziesz tutaj również informacje, które pozwolą ci sprawdzić, czy rana twojego pupila goi się w odpowiedni sposób. Sprawdź!
Powstanie ropnia u psa – jak do niego dochodzi?
Czym w ogóle jest ropień u psa? To nic innego jak nagromadzenie się ropy w przestrzeni tkankowej. Może on powstać zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz organizmu. Najczęściej pojawia się on w takich miejscach jak:
- skóra;
- okolice między łopatkami;
- łapy;
- przestrzenie pomiędzy opuszkami palców;
- okolice pyska;
- jama ustna.
To częsta przypadłość u psów, bez względu na ich rasę, wiek czy rozmiar.
Jak powstaje ropień? Na początku dochodzi do naruszenia bariery skórnej, przeważnie dzieje się to w wyniku jej zadrapania, przecięcia czy otarcia, ale nierzadko również w wyniku ugryzienia przez inne zwierzęta lub zwykłego zastrzyku. Zranione miejsce jest szczególnie narażone na namnażanie się patogenów, przede wszystkim bakterii, czasem pierwotniaków.
Najczęściej izolowanym z wydzieliny ropnej mikroorganizmem jest Staphylococcus intermedius – gram-dodatni tlenowiec, zdarzają się również infekcje bakteriami beztlenowymi oraz zakażenia grzybicze, ale należą one do rzadkich przypadków.
Organizm, chcąc zwalczyć infekcję, zaczyna wysyłać tam coraz więcej białych krwinek, czyli leukocytów odpowiedzialnych za mechanizmy obronne. W okolicy zranienia powstaje stan zapalny, który ma pomóc zwierzakowi pozbyć się drobnoustrojów chorobotwórczych z zainfekowanej rany.
Czasem namnażanie się mikroorganizmów postępuje zbyt szybko, by komórki układu odpornościowego mogły je zwalczyć. Właśnie wtedy dochodzi do rozwoju ropnia lub nieestetycznego czyraka u psa.
Wokół toksycznej, ropnej wydzieliny powstaje torbiel, której zadaniem jest ochrona okolicznych, zdrowych tkanek. Stopień zaawansowania ropnia u psa zależy od kilku czynników, przede wszystkim ma na to wpływ napięcie skóry, ilość martwej przestrzeni znajdującej się pod nią oraz ciążenie wysięku poniżej rany.
Jakie są czynniki predysponujące do wystąpienia ropnia u psa?
Najczęstszymi przyczynami powstawania ropnia u psa są wszelkiego rodzaju rany, w związku z tym jest to schorzenie wyjątkowo często spotykane wśród psów myśliwskich oraz zwierzaków mających problemy z agresją. Nierzadko towarzyszą one innym schorzeniom dermatologicznym, ponieważ te często wywołują świąd, w efekcie czego zwierzak drapie się lub wygryza sierść i uszkadza skórę, przez którą wnikają bakterie.
Istnieją też rasy, które mają większe predyspozycje do tworzenia się tego typu zmian niż inne czworonogi. Należą do nich przede wszystkim: labrador i golden retriever, buldog francuski oraz shar pei.
Jak wygląda ropień u psa? Po czym poznać, że rana psa nie goi się dobrze?
Większość symptomów może być niespecyficzna i jedynie sugerować jakiś stan zapalny. Niekiedy ropień może wyglądać jak wrzód u psa. Dlatego zawsze, kiedy zauważysz jakiekolwiek niepokojące objawy u swojego pupila, powinieneś od razu udać się do lekarza weterynarii, który postawi właściwą diagnozę i wdroży odpowiednie leczenie.
Jakie objawy może wywoływać ropień?
- Przede wszystkim będzie to obrzęk, zgrubienie lub opuchlizna skóry.
- Zwykle widoczne są symptomy wskazujące na stan zapalny w zainfekowanym miejscu, czyli zaczerwienienie, uporczywe lizanie rany, utrata sierści wokół niej, krwawienie oraz nieprzyjemny zapach.
- Często stan zapalny wywołuje ogólną apatię, brak apetytu, a także gorączkę.
- W zależności od lokalizacji ropnia u psa mogą pojawić się także inne specyficzne symptomy. Jeśli znajduje się on między palcami czworonoga, zauważalna jest niechęć do chodzenia oraz wyraźna kulawizna. Z kolei ropień gruczołu krokowego powoduje problemy z wypróżnianiem się, ból podczas oddawania kału i popiskiwanie w trakcie tej czynności. Ropień zęba u psa może sprawiać, że czworonóg będzie mieć trudności z pobieraniem pokarmu lub całkowicie przestanie jeść.
- Gdy ropień pęknie, może dojść do samoistnego wylewania się z niego wydzieliny wraz z krwią.
Jak leczyć ropień? Co zrobić, kiedy pęknie? O antybiotykach i drenażu
Jeśli twój zwierzak zranił się i zauważyłeś jakiekolwiek niepokojące objawy, koniecznie udaj się do gabinetu weterynaryjnego. Dla specjalisty postawienie odpowiedniej diagnozy zwykle nie jest trudne i opiera się na dobrze zebranym wywiadzie oraz badaniu fizykalnym.
Weterynarz zleci dodatkowe badania, które pozwolą potwierdzić ropny charakter zmiany. Poza tym warto wykonać badanie RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej oraz badanie krwi i moczu, by uzyskać obraz ogólnego stanu pacjenta.
By wyleczyć ropne zapalenie, potrzeba zaangażowania opiekuna, ponieważ kuracja w głównej mierze przeprowadzana jest w domu. Jeśli nie jest to pęknięty ropień, lekarz zaczyna od jego nakłucia lub nacięcia, by umożliwić wypłynięcie toksycznej zawartości. Taki zabieg zawsze musi zostać wykonany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Nierzadko ropień powstaje w wyniku utknięcia w tkance obcego przedmiotu. W takiej sytuacji niezbędne jest jego usunięcie operacyjne lub poprzez wypłukiwanie. Następnie należy odkazić i oczyścić jamę ropnia, wykorzystując do tego strzykawkę bez igły oraz sterylny roztwór soli fizjologicznej.
Niezbędne jest również wprowadzenie antybiotykoterapii, a niekiedy również leków przeciwzapalnych. Zaleca się zastosowanie kołnierza, by uniemożliwić zwierzęciu wylizywanie rany i wprowadzanie do niej drobnoustrojów chorobotwórczych obecnych w ślinie.
Poza tym niezbędne jest zachowanie odpowiedniej higieny. Ropień u psa opiekun musi przepłukiwać i aplikować leki do jego wnętrza nawet kilka razy dziennie. Niezwykle ważne jest zachowanie sterylności podczas tych zabiegów, w innym wypadku będą one szkodzić, zamiast pomagać zwierzakowi.
Zanim zaczniesz jakiekolwiek czynności pielęgnacyjne, dokładnie umyj i odkaź dłonie, po czym załóż nowe, lateksowe rękawiczki. Następnie wyczyść zainfekowane miejsce przy pomocy jałowych gazików i soli fizjologicznej. Dopiero teraz możesz zaaplikować przepisane przez lekarza weterynarii leki.
Ropień nie zawsze można leczyć w domu. Jest to niemożliwe w przypadku, kiedy występuje on wewnątrz ciała, obok zębów lub jest oporny na działanie zastosowanych leków. Wtedy niezbędna jest szybka interwencja chirurgiczna. Mimo że na ogół nie jest to ciężkie schorzenie, może skończyć się ono zachorowaniem na posocznicę, a nawet śmiercią zwierzaka.
Zakażenia nie dotyczą tylko zaniedbanych zwierząt. Ropień u psa to częsty problem, który dotyczy zwierząt wszystkich ras i w różnym wieku. Nigdy nie lekceważ niepokojących objawów u swojego pupila i zawsze konsultuj je u swojego lekarza wet. Pamiętaj, że zachowanie sterylności to jeden z najważniejszych czynników wpływających na skuteczność i efekty wdrożonego leczenia.
