Na zdjęciu pies faraona bywa mylony z chartem. Wszystko przez smukłą sylwetkę. Oba te psy mają naturalne ciągoty do polowania. Tymczasem ta niezwykła rasa towarzyszyła jeszcze starożytnym Egipcjanom i od tamtej pory niewiele się zmieniła. W Polsce spotyka się ją rzadko, jednak miłośnicy tych psów chwalą ich doskonały instynkt myśliwski, przyjazne usposobienie i wieczną chęć do zabawy.
| Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 53 do 61 cm, psy od 56 do 63,5 cm; masa ciała: do 23 kg |
| Szata | sierść: lśniąca, krótka, miejscami przylegająca i delikatna, gdzie indziej lekko szorstka; maść: podpalana z białymi znaczeniami na końcu ogona, klatce piersiowej, palcach; dopuszczalna strzałka |
| Długość życia | 11–14 lat |
| Charakter | inteligentny, chętny do zabawy, czuły, przyjacielski, czujny |
Pies faraona – wygląd
Pies faraona został zaklasyfikowany przez FCI do grupy 5, czyli szpiców i psów ras pierwotnych. To smukłe i pełne wdzięku zwierzę o lekkim chodzie i czujnym wyrazie pyska.
W kłębie osiąga wysokość od 53 do 56 centymetrów. Jego waga nie powinna przekraczać 23 kilogramów. Charakterystyczną cechą są duże, noszone wysoko uszy.
Sierść psa faraona jest bardzo krótka i przylegająca. W dotyku może być bardzo delikatna lub nieco szorstka. Całe ciało czworonoga jest równo porośnięte, bez piór i dłuższego włosa. Dopuszczalna jest maść w kolorze rudym – jednolitym lub ze znaczeniami. Bardzo pożądana jest biała końcówka ogona. Pies może mieć także białą gwiazdę na klatce piersiowej oraz strzałkę powyżej twarzoczaszki. Biel w pozostałych miejscach bywa uważana za cechę niechcianą, zwłaszcza na wystawach.
Pies faraona – charakter
Pies faraona sprawdzi się dla aktywnych opiekunów. Dominującą cechą jego osobowości jest potrzeba ruchu i stymulacji umysłowej. To typowy pies pracujący, który świetnie sprawdza się w roli stróża – jest odważny i nieufny wobec obcych. Rasa uchodzi za bardzo cichą. Ten przybysz z Egiptu raczej nie poinformuje cię o niebezpieczeństwie głośnym szczekaniem, jednak możesz mieć pewność, że żadna nieprawidłowość nie ujdzie jego uwadze.
Psy faraona są bardzo wierne swojemu przewodnikowi. Przywiązują się do niego i okazują dużo czułości. Nie są to jednak typowe kanapowce, które nie mogą znieść chwili rozłąki. Zdecydowanie nie nadają się do kojca, jednak zazwyczaj nie mają problemu ze znoszeniem samotności. Zajmują się wówczas tym, co jest dla nich najistotniejsze, czyli patrolowaniem terenu i wypatrywaniem potencjalnego niebezpieczeństwa.
Aktywność i szkolenie – pies faraona
Rasa ta jest niezwykle aktywna. Umięśnione ciało i długie nogi jednoznacznie wskazują na to, że pies faraona uwielbia ruch i bieganie. Będzie towarzyszył ci w joggingu. Doskonałą rozrywką będzie dla niego możliwość wybiegania się na otwartym terenie. Pamiętaj jednak, że to pies o bardzo silnie rozwiniętym instynkcie łowieckim. Musi więc mieć doskonale opanowane przywołanie awaryjne, w przeciwnym wypadku istnieje duże prawdopodobieństwo, że podąży za obiektem pogoni.
Psy faraona są bardzo niezależne, dlatego ich szkolenie powinno być konsekwentne i dobrze przemyślane. Pracę warto rozpocząć jak najwcześniej. Jeżeli nie szkoliłeś wcześniej wymagającego czworonoga, skorzystaj z pomocy profesjonalnego trenera. Pies faraona nie jest polecany osobom, które nie mają doświadczenia kynologicznego.
Pies faraona – zdrowie
Tak jak większość zwierząt pracujących, pies faraona cieszy się dobrym zdrowiem. To odporna rasa, która nie zapada na żadne choroby typowe właśnie dla niej. Ze względu na swoje pochodzenie psy te doskonale znoszą upały i wysokie temperatury. W trakcie zimy pies faraona nie powinien nocować na dworze, a podczas spacerów warto zaopatrzyć go w ubranie ochronne. Przedstawiciele tej rasy bardzo źle znoszą wilgoć i unikają jej za wszelką cenę.
Pies faraona – pielęgnacja
Wiesz już, jaki charakter ma pies faraona – co jednak z pielęgnacją? Sierść tego czworonoga jest nie tylko bardzo krótka, ale także jednowarstwowa. Rasa nie ma podszerstka i linieje w niewielkim stopniu. Raz na jakiś czas warto przeczesać sierść specjalną rękawicą do zbierania martwych włosów. Okres linienia przypada najczęściej na wiosnę; wówczas może być konieczne powtarzanie tej czynności nieco częściej.
Żywienie psa faraona nie jest szczególnie skomplikowane. Dobrze sprawdzi się każda dobrej jakości karma komercyjna; można także rozważyć dietę BARF. W przeciwieństwie do większości dużych ras, pies faraona stosunkowo rzadko doświadcza skrętu żołądka. Profilaktycznie warto jednak dzielić pokarm na mniejsze porcje.
Pies faraona – hodowla
Pies faraona to rasa bardzo rzadko spotykana w naszym kraju. Czy to oznacza, że psy można kupić wyłącznie poza granicami Polski? Na szczęście nie. Pod skrzydłami ZKwP działa kilka hodowli tej rasy. Jest ich jednak stosunkowo niewiele, dlatego oczekiwanie na szczeniaka może zająć nawet kilka miesięcy.
Nigdy nie kupuj psa z niesprawdzonego źródła. Warte uwagi są tylko hodowle działające pod auspicjami FCI, czyli te, które zostały zarejestrowane w ZKwP.
Pies faraona – cena
Szczeniaki przychodzą na świat stosunkowo rzadko, a rozpiętość cen w hodowlach jest bardzo duża. Wiele zależy od utytułowania rodziców oraz zgodności maluchów z obowiązującym wzorcem. Co więcej, hodowca indywidualnie ocenia, ile kosztuje konkretny pies faraona. Cena za szczeniaka waha się od 4,5 do 8 tysięcy złotych.
Pies faraona – historia rasy
Wiele wskazuje na to, że przodkowie dzisiejszych psów tej rasy faktycznie towarzyszyli faraonom na ich dworach. Podobizny czworonogów znajdują się na wielu zabytkowych dziełach sztuki z tamtego okresu. Głowa Anubisa – egipskiego boga-psa – przypomina do złudzenia właśnie głowę psa faraona.
Wiele poszlak wskazuje na to, że psy tej rasy przywędrowały z Egiptu. Historycy kynologii mają jednak co do tego inne zdanie. Przodkowie współczesnych psów faraona pochodzą bowiem z Malty. Do kontynentalnej Europy mieli przywieźć je żeglujący Fenicjanie.
Ani wygląd tych psów, ani ich predyspozycje nie zmieniły się specjalnie od starożytności. Hodowano je w całkowitej czystości rasy, aby nie utraciły swoich wyjątkowych cech. Psy faraona były bowiem doskonałymi łowcami. Używano ich przede wszystkim do polowania na króliki. Myśliwi cenili ich wszechstronność, która sprawiała, że pracowały wszystkimi zmysłami.
Pies faraona – współczesne dzieje
Najnowsza historia tej rasy rozpoczyna się od lat dwudziestych XX wieku, kiedy to niemieccy kynolodzy wyodrębnili rasę o nazwie „pies faraona”. Przez FCI została ona uznana już w 1963 roku. Z początku wzorzec był jednak dość nieokreślony.
Dużą rolę w kształtowaniu rasy w takiej formie, jaką znamy dzisiaj, odegrali hodowcy brytyjscy. W latach sześćdziesiątych sprowadzali oni psy bezpośrednio z Malty, która była wówczas brytyjską kolonią. W tamtejszym Kennel Clubie stworzono wzorzec, który został zarejestrowany w 1974 roku. Rasę określono nazwą „kelb tal-fenek”. Po trzech latach FCI anulowała wadliwy wzorzec, przyjmując ten powstały na Wyspach. Wielka Brytania została uznana za kraj patronacki psów faraona.
Od 1974 roku pies faraona jest narodowym psem Malty. Kraj ma jednak zbyt małą siłę przebicia, aby móc zostać uznanym za oficjalnego patrona rasy.
Pierwszych przedstawicieli psów faraona sprowadzono do Polski w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Rasa wciąż jest jednak rzadka i niepopularna. Liczbę hodowli można policzyć na palcach jednej ręki, a samych psów faraona mieszka w naszym kraju co najwyżej kilkanaście.
Pies faraona – dla kogo?
W przypadku takiej rasy jak pies faraona zdjęcia nie oddają prawdziwego uroku zwierząt. Kto będzie dla nich idealnym opiekunem? Z pewnością osoba aktywna, która ma czas i możliwości spędzania z pupilem dużej ilości czasu na otwartych terenach.
Psy tej rasy świetnie sprawdzają się w roli stróżów, jednak obecnie są przede wszystkim towarzyszami rodzin. To dlatego, że są czułe i kochające. Jednocześnie nie podążają za opiekunem krok w krok i są w stanie, w razie konieczności, zająć się sobą. Dobrze dogadują się z dziećmi i są zawsze chętne do zabawy.
Psy faraona akceptują inne czworonogi, jednak warto zaznaczyć, że nie powinny mieszkać z kotami ani małymi zwierzętami. Bardzo mali przedstawiciele własnego gatunku również mogą być dla nich potencjalną ofiarą. Ich instynkt łowiecki jest niezwykle silny.
Pies faraona – ciekawostki
Szkielet zwierzęcia, które przypomina nieco psa faraona, znaleziono w grobowcu egipskiej królowej Herneith.
Najprawdopodobniej psy faraona są potomkami najwcześniej udomowionych psów.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 248 /09.08.1999/ EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/248.pdf, tłumaczenie: Olga Jakubiel, rewizja tłumaczenia polskiego sierpień 2022 Mirosław Redlicki, data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987.