Lagotto romagnolo

Wrażenie ogólnePies niewielkiego lub średniego wzrostu, proporcjonalny, mocnej budowy, o naturalnym, wiejskim wyglądzie i gęstej, kędzierzawej, wełnistej sierści.
Kraj pochodzeniaWłochy
Klasyfikacja FCIGrupa 8 Aportery, płochacze, psy wodne.
Sekcja 3 Psy wodne.
Bez prób pracy.
UżytkowaniePies do szukania trufli
Rozmiarwysokość w kłębie: suki od 41 do 46 cm, psy od 43 do 48 cm
Wagamasa ciała: suki do 11 do 14 kg, psy od 13 do 16 kg
SzataGęsta, kędzierzawa, wełnista
Umaszczeniebrudno-biała; biała w plamy czekoladowe lub pomarańczowe; przesiana czekoladowa; czekoladowa lub pomarańczowa z bielą lub bez; dopuszczalne podpalanie i brązowa maska
Długość życia15–17 lat
CharakterPies odznacza się wrodzonym talentem do tropienia i doskonałym węchem. Jest łatwy do ułożenia, mało wymagający, bystry, oddany i przywiązany do właściciela. Doskonały pies do towarzystwa i stróż.

Lagotto, znany także jako włoski pies wodny, jest zwierzakiem niewielkich rozmiarów, który wyróżnia się uroczą, kręconą sierścią. Chociaż jest dosyć uparty, uchodzi za psa odpowiedniego nawet dla niedoświadczonych właścicieli. Jest wszechstronny, sympatyczny i bardzo przyjazny.

Lagotto romagnolo – wygląd

lagotto romagnolo leży

Pies lagotto romagnolo to zwierzak średniej wielkości. Jego sylwetka powinna być wpisana w kwadrat, a jednocześnie – harmonijna i stosunkowo mocna. Wysokość w kłębie w przypadku samców wynosi od 43 do 48 centymetrów. Suczki są nieco mniejsze i mierzą od 41 do 46 centymetrów. Waga włoskich psów na trufle nie przekracza szesnastu kilogramów, ale nie powinna być mniejsza niż jedenaście kilogramów. 

Najbardziej charakterystyczną cechą tego psa jest jego sierść. Nie da się jej nie zauważyć – jest szorstka w dotyku, gęsta i wełnista. Tworzy loczki, które rozmieszczone są równomiernie na całym ciele z wyjątkiem głowy. Włosy są tam luźniejsze i tworzą specyficzne brwi, brodę i wąsy. Co ciekawe, włos okrywowy i podszerstek są wodoodporne. 

Wzorzec dopuszcza następujące umaszczenia lagotto romagnolo:

  • kremowobiała,
  • biała z brązowymi łatami,
  • biała z pomarańczowymi łatami,
  • brązowo–dereszowata,
  • brązowa (w różnych odcieniach),
  • pomarańczowa.

Istotne jest to, aby pigmentacja nosa, warg i poduszek na łapach zawsze była brązowa.

Pies na trufle – charakter

Lagotto romagnolo leży na boku

Lagotto romagnolo oficjalnie nie ma w nazwie rasy przydomka „pies wodny”. Jednak nie tylko jego specjalne właściwości jego sierści, ale także cechy charakteru sprawiają, że zdecydowanie może być stawiany w jednym szeregu z rasami wodnymi. Psy tej rasy uwielbiają się kąpać i niemal na każdym spacerze znajdą ku temu sposobność. Rzeka, jezioro, staw? To nie wszystko. Lagotto chętnie pozna właściwości miejskiej fontanny, wiejskiego strumyku a nawet powstałej po deszczu kałuży. 

Psy tej rasy słyną z bardzo przyjaznego i sympatycznego usposobienia. Chętnie wchodzą w interakcje z człowiekiem i innymi zwierzętami. Nie ma w nich ani grama agresji – są zawsze chętne do pomocy i przyjazne. Właśnie ze względu na te cechy bardzo często wykorzystywane są w dogoterapii czy ratownictwie.

Przedstawiciele tej rasy wyróżniają się miłością do ruchu i ogromną chęcią do pracy. Wprawdzie w naszym klimacie lagotto nie znajdzie zbyt wielu trufli, jednak węszenie i kopanie są jego ogromną pasją. Chętnie bierze udział zabawach węchowych, szybko łapie tripy i jest bardzo pojętny. Ze względu na miłość do pracy i ruchu świetnie sprawdzi się jako pies sportowy. Psy tej rasy dobrze bawią na torach agility. Ponieważ uwielbiają pływać biorą też udział w zawodach dog diving. 

To sympatyczny i łagodny zwierzak. Świetnie dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami. Jest otwarty i bardzo inteligentny. Chętnie się uczy, szczególnie jeżeli szkolenie prowadzone jest przez jego ukochanego człowieka. Dobrze sprawdzi się nawet w domach osób, które wcześniej nie miały psa. 

lagotto romagnolo szczeniak

Lagotto pies – zdrowie

Pies do szukania trufli to zwierzak zdrowy i długowieczny. Przedstawiciele rasy lagotto romagnolo nie mają większych problemów zdrowotnych. Są także bardzo odporni na warunki atmosferyczne. Wodoodporny podszerstek doskonale chroni także przed chłodem i upałem. 

Czy to oznacza, że lagotto jest rasą całkowicie wolną od chorób genetycznych? Niestety nie. Niekiedy szczeniaki cierpią na tak zwaną padaczkę młodzieńczą. To łagodne schorzenie pojawia się po raz pierwszy około piątego tygodnia życia między drugim a trzecim miesiącem. 

Poważniejszą chorobą, która na dodatek jest zarezerwowana wyłącznie dla tej rasy, okazuje się LSD – Lagotto Storage Disease, czyli choroba spichrzeniowa lagotto. Daje ona objawy ze strony układu nerwowego:

  • problemy z koordynacją ruchową,
  • oczopląs,
  • agresja,
  • zmiany zachowania,
  • nietypowy sposób poruszania się.
Lagotto romagnolo biegnie

Niestety jest to choroba nieuleczalna. Na szczęście obecnie istnieje możliwość przeprowadzenia odpowiednich badań, które pozwalają na wykluczenie z rozrodu osobników przenoszących wadliwy gen. Właśnie dlatego bardzo istotne jest rozsądne wybieranie hodowli. 

Chociaż lagotto romagnolo jest psem średniej wielkości, może przydarzyć mu się dysplazja stawów biodrowych. Właśnie dlatego wszelkie ćwiczenia psich sportów rozpoczynaj dopiero z psem, który jest już dojrzały fizycznie i miał wykonane odpowiednie prześwietlenia. 

Pies lagotto – pielęgnacja 

Pies lagotto jasny leży

Sierść włoskiego psa na trufle należy do tych, które nigdy nie przestają rosnąć. Z tego powodu ma ona dużą skłonność do filcowania się i musi być regularnie strzyżona. Bardzo ważne jest także cotygodniowe dokładne szczotkowanie włosa okrywowego i podszerstka. Wyposaż się koniecznie w grzebień z szeroko rozstawionymi zębami oraz szczotkę pudlówkę lub furminator. Lagotto nie gubi zbyt wielu włosów, jednak szczotkowanie jest konieczne, aby uniknąć filcowania i regularnie usuwać martwą sierść.

Strzyżenie psów tej rasy jest koniecznością i należy robić to przynajmniej raz w roku. Najlepszym rozwiązaniem będzie udanie się do groomera.

Lagotto romagnolo leży z piłką na trawie

Żywienie lagotto romagnolo powinno być dostosowane do jego aktywności fizycznej. Psy, które uprawiają sporty mogą wymagać nieco większej dawki kalorii. Wybieraj karmy dobrej jakości lub pomyśl o diecie BARF. Ze względu na swoja naturę psy tej rasy uwielbiają węszyć. Nie zaszkodzi urozmaicenie posiłków matą węchową. 

Romański pies dowodny – hodowla

W Polsce lagotto nie jest szczególnie popularną rasą, jednak znalezienie hodowli FCI nie powinno być szczególnie problematyczne. Pamiętaj, aby kupować zwierzęta tylko z miejsc, które dopuszczają do rozrodu jedynie psy prześwietlone pod kątem dysplazji i przebadane genetycznie na chorobę spichrzową lagotto. 

Lagotto romagnolo – cena

Lagotto romagnolo w wielkanocnej aranżacji

W przypadku rasy lagotto romagnolo szczeniaki kosztują od 5 do 7 tysięcy złotych. Cena ustalana jest indywidualnie przez każdego hodowcę i może różnić się od siebie ze względu na wiele czynników. Znaczenie ma renoma hodowli, utytułowanie przodków psa oraz oczywiście jego cechy osobnicze. Im bardziej „idealny” względem wzorca jest szczeniak, tym więcej może kosztować. 

Włoski pies dowodny – dla kogo?

Lagotto romagnolo odnajdzie się bardzo dobrze w domu osoby, która lubi aktywność i chce pracować z psem. Ze względu na swoją dużą inteligencję i przyjazny charakter ten zwierzak może z powodzeniem być pierwszym psem osoby, która wcześniej nie miała swojego czworonoga. 

Lagotto może mieszkać zarówno w bloku, jak i w dużym domu z ogrodem. To niemal doskonały pies rodzinny – sympatyczny, otwarty i pozbawiony agresji. Do jego ułożenia wystarczy odrobina konsekwencji i chęci. 

Warto jednak zaznaczyć, że włoski pies na trufle jest zwierzakiem stworzonym do pracy. Ograniczenie jego aktywności do spacerów po parku z pewnością będzie dużą szkodą dla natury tego psa. Nie obędzie się także bez długich spacerów po różnorodnych trasach. Psy tej rasy są stworzone do węszenia i chodzenie cały czas w te same miejsca z pewnością ich nie usatysfakcjonuje. 

Lagotto romagnolo w lesie

Ze względu na dużą potrzebę aktywności raczej nie jest to dobry pies dla osoby starszej. Może natomiast mieszkać z dziećmi i z innymi zwierzętami. Odpowiednio socjalizowany i prawidłowo zapoznany z pewnością dogada się zarówno z kotem, jak i z innym przedstawicielem swojego gatunku. Nie ma silnego instynktu myśliwskiego, więc może być trzymany z małymi zwierzętami. 

Lagotto to niezwykle towarzyski psiak, który chce być blisko swojej rodziny. Jeżeli nie będzie przyzwyczajany do zostawiania w domu, może wpaść w lęk separacyjny. Z reguły łatwo się adaptuje. Może być jedynakiem, jednak odnajdzie się także w większym stadzie psów. Nie ma skłonności do dominacji, a każdego członka rodziny – niezależnie od gatunku – szybko zaakceptuje i pokocha. 

Włoski pies wodny – historia rasy

Lagotto romagnolo to bardzo stara rasa. Pierwsze ślady obecności psów w tym typie sięgają kultury Etrusków, która funkcjonowała 12 wieków przed naszą erą. Lagotto w języku włoskim oznacza jezioro, co naturalnie nawiązuje do zamiłowania tych zwierząt do wody. Ich głównym przeznaczeniem było aportowanie zabitych przez myśliwego ptaków.

Lagotto romagnolo nie zawsze był psem na trufle. Ta specjalizacja zaczęła rozwijać się dopiero w XIX wieku, kiedy to we Włoszech masowo osuszano bagna i przerabiano je na pola uprawne. Włoskie rasy psów aportujących zestrzelone ptactwo wodne straciły swoje główne zajęcie. Lagotto, ze względu na doskonały węch, rozpoczął pracę w zupełnie innej dziedzinie – poszukiwania trufli. Działo się to mniej więcej w drugiej połowie XIX wieku. 

Zmiana specjalizacji pociągnęła za sobą liczne krzyżówki lagotto ramagnolo – szczególnie z psami myśliwskimi. Zwierzęta utraciły przez to swój oryginalny wygląd. Dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku włoscy kynolodzy podjęli się odtworzenia oryginalnego wyglądu rasy. Na szczęście pierwowzór był bardzo dobrze znany, ponieważ psy tej rasy przez wieki były bardzo chętnie portretowane przez włoskich artystów. 

Lagotto romagnolo z kurą

FCI wstępnie uznała rasę w 1995 roku, a oficjalnie dopiero 2005. Od tego czasu psy zyskują na popularności ze względu na swój bardzo przyjazny charakter i wszechstronność. W Polsce nadal są bardzo nieliczne, jednak w ramach ZKwP funkcjonuje kilka bardzo dobrych hodowli. 

Pies do szukania trufli – ciekawostki

Wykształcenie psa do poszukiwania trufli trwa od dwóch do czterech lat. We Włoszech funkcjonują specjalne szkoły, które przygotowują lagotto do tej roli.

Lagotto romagnolo to uroczy piesek niewielkich rozmiarów, który jest nie tylko bardzo inteligentny, ale także szybko się adaptuje. Może zamieszkać w każdym domu, o ile jego potrzeba aktywności zostanie tam zaspokojona. To idealny kompan dla dzieci, kotów i miłośników spacerów po lesie. 

Bibliografia

FCI-Standard N° 298, 05.01.2011/EN, wersja polska: kwiecień 2011, https://www.zkwp.pl/wzorce/298.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010.

Archiwum: kwiecień 2024