Szwecja to kraj miłośników łowiectwa. Polowaniem zajmuje się wielu Szwedów, w tym rodzina królewska i wielu posłów. Nic dziwnego, że Szwecja stoi psami na polowania! Drever w swej ojczyźnie rzadko jest hodowany jako pies towarzyszący. Dlaczego tak się dzieje?
Podstawowe informacje
| ? Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 30 do 36 cm, psy od 32 do 38 cm; masa ciała: od 14 do 16 kg |
| ⭐ Szata | sierść: krótka, przylegająca, miejscami dłuższa; maść: każda dopuszczalna z białymi znaczeniami; wyjątki to dominująco biała, wątrobiana i merle |
| ❤️ Długość życia | ok. 13 lat |
| ? Charakter | chętny do pracy, zrównoważony, nieagresywny |
Drever – historia rasy
Jest to młoda rasa – ma zaledwie 100 lat. Około 1910 roku do Szwecji sprowadzono westfalskie gończe krótkonożne. W wyniku skrzyżowania gończego westfalskiego z miejscowymi psami na polowania powstała rasa średniej wielkości psów o krótkich nogach i donośnym głosie. To właśnie drever! Pies ten był i wciąż jest używany do polowań na zające bielaki i lisy, a także sarny i jelenie. Nazwa rasy – drever – wywodzi się od szwedzkiego słowa drev, które odnosi się do sposobu polowania z tymi psami. Ciekawostką jest, że została ona wybrana w konkursie organizowanym przez prasę w 1947 roku.
Drever – charakterystyka
Czy istnieją spore psy na krótkich nogach? Oczywiście – przykładem jest drever! Pies ma w kłębie około 35 cm, suka – 33. Sylwetka psa rasy drever jest zdecydowanie prostokątna. Długi, mocny tułów utrzymują krótkie, silne łapy. Jak inne gończe, drever ma dość duże i obwisłe uszy. Ogon jest długi, gruby u nasady i zwisający. Sierść jest krótka, przylegająca i gęsta – pielęgnacja drevera nie jest kłopotliwa. Gubi on jej jednak sporo. Niemal każde umaszczenie z dodatkiem bieli jest dopuszczalne, prócz merle i wątrobianego. Może być czarno- lub złoto-białe. Biel występuje na kufie, piersi, ogonie i łapach.
Drever – klasyfikacja FCI oraz użytkowość
Międzynarodowa Federacja Kynologiczna FCI sklasyfikowała drevera jako psa gończego. Został zarejestrowany w grupie 6, w sekcji małych psów gończych. Drever to pies na polowania w trudnych warunkach klimatycznych. Poluje się z nim na różnorodną zwierzynę w całej Skandynawii. Powodem wyhodowania mocnego psa o krótkich łapach był fakt, że do czujnej zwierzyny, jak jeleń czy sarna, pies musi zbliżać się powoli. Mimo niewielkiego wzrostu słychać go z daleka nawet w głębokim lesie – drever jest niezwykle głośny! W Szwecji bardzo rzadko jest psem kanapowym. W tej roli rasa ta jest popularna w Kanadzie.
Drever – charakter
W odróżnieniu od najpopularniejszych ras psów pasterskich, jak owczarek niemiecki czy border collie, drevery jako gończe są niezależne i uparte. Ze względu na rozwinięty instynkt myśliwski właściciel musi jak najlepiej ułożyć swojego psa. Szczeniak drevera powinien być socjalizowany i wychowywany od samego początku. Nie wolno czekać z socjalizacją i trenowaniem do pierwszego roku życia – pewne elementy szkolenia trzeba zacząć wcześniej. Drever jako pies myśliwski ma temperament, ale jest łagodny i niezwykle towarzyski. Nie wykazuje agresji i nie nadaje się na stróża.
Drever – zdrowie
Jako użytkowy pies na polowania, drever jest zdrową rasą. Nie zostały rozpoznane żadne typowe dla niej problemy zdrowotne. Ze względu na budowę tego psa, opiekun drevera nie może dopuścić do otyłości u pupila. Każdy dodatkowy kilogram jest poważnym obciążeniem dla kręgosłupa, podobnie jak to się dzieje u jamników. Drevera trzeba więc odpowiednio żywić – nigdy nie przekarmiać, a także zapewnić mu dużo ruchu. Długie spacery lub aktywna praca w łowisku pomagają w utrzymaniu psa w dobrej kondycji. Obwisłe, duże uszy sprzyjają infekcjom ucha. Powinny więc być regularnie czyszczone.
Drever – pies tylko dla myśliwego?
Drever, jak większość psów myśliwskich, może z powodzeniem wieść życie towarzysza. Jego zdolności łowieckie nie muszą być wykorzystywane w realnej pracy w łowisku. Jeśli jednak jego popędy nie zostaną zaspokojone, może stać się nieznośny i problematyczny. Drever głośno szczeka, jest wszędobylski, uwielbia tropić. Niepolujący właściciel powinien mu zapewnić odpowiednią ilość ruchu oraz pracy węchowej. W przeciwnym wypadku może spodziewać się zniszczonych przedmiotów oraz ucieczek w pogoni za zapachem. O tym, czy drever jest psem dla ciebie, najlepiej będzie dowiedzieć się od doświadczonego hodowcy rasy.
Jaką rasą jest drever? Pies ten pochodzi od gończego westfalskiego. Łatwo zauważyć jego cechy charakterystyczne, jak długi tułów, przez co drever wydaje się prostokątny. Drevery doskonale tropią i są wiernymi kompanami myśliwych. Przy odrobinie wysiłku ze strony właściciela mogą jednak żyć bez polowań. Pokazuje to ich popularność w Kanadzie.
Bibliografia
FCI-Standard N° 130, 07.09.2021/ EN, https://www.fci.be/Nomenclature/Standards/130g06-en.pdf, TRANSLATION: Renée Sporre-Willes (Official language: EN), DATE OF PUBLICATION OF THE OFFICIAL VALID STANDARD: 27.07.2021.