Zapamiętaj!
- Kulki na wilgoć, choć zwykle nietoksyczne, stanowią zagrożenie dla psa ze względu na rozmiar i kształt. Mogą powodować duszenie się lub blokadę układu pokarmowego.
- Objawy po spożyciu kulek na wilgoć przez psa obejmują kaszel, duszenie, wymioty, ból brzucha, brak apetytu, zmiany w zachowaniu lub w rytmie oddawania moczu lub stolca.
- Kiedy pies zje kulki na wilgoć (żel krzemionkowy, silikażel), kluczowe kwestie to zachowanie spokoju, kontakt z weterynarzem oraz regularne monitorowanie stanu zdrowia psa.
- W uniknięciu problemów pomoże trzymanie kulek na wilgoć poza zasięgiem psa, sprawdzanie nowych przedmiotów pod kątem obecności saszetek oraz nauczenie czworonoga komend typu „Zostaw”.
Kulki na wilgoć, silica gel, żel krzemionkowy, silikażel – co to jest?
Kulki na wilgoć, znane również jako silikagel, są powszechnie stosowane do utrzymania wilgotności na odpowiednim poziomie w różnego rodzaju produktach. Znajdują się w małych saszetkach dodawanych do opakowań wielu przedmiotów. Możesz je spotkać przy wielu przedmiotach i wyrobach, w tym:
- ubraniach;
- obuwiu;
- sprzętach i akcesoriach elektronicznych;
- żywności;
- lekach i wielu innych produktach.
Niezależnie od tego, czy twój zwierzak znalazł je w torebce z zakupami, czy też w szufladzie, z której chcesz pozbyć się wilgoci, nie jest to pożądana sytuacja. Jest wiele kwestii do rozważenia po tym, jak pies zje kulkę na wilgoć. Ostrzeżenia „Nie jeść!” czy „Do not eat!” nie znalazły się na woreczkach bez powodu! Pamiętaj, że każdy przypadek jest inny.
Właściwości żelu krzemionkowego w kulkach na wilgoć
Silikażel ma porowatą strukturę. To materiał bardzo twardy, wytrzymały na uderzenia, wstrząsy i odporny na wysokie temperatury. Nawet kilkaset stopni Celsjusza mu niestraszne! Kulki na wilgoć (jak sama nazwa wskazuje) mają absorbować wodę i pochłaniać z otoczenia wilgoć, która mogłaby zaszkodzić rozmaitym towarom. To znakomity środek suszący – poziom wchłaniania wody to ok. 800 m²/g. Jest obojętny chemicznie, a przy tym nietoksyczny.
Niebezpieczeństwa związane z połknięciem kulek na wilgoć
Silikażel jest niejadalny, a jego spożycie przez psa może prowadzić do różnych problemów. Mimo iż substancja nie powinna być jedzona, zwykle nie wywołuje zatrucia. Główne zagrożenie pochodzi od samego rozmiaru i kształtu kulek na wilgoć oraz ich ilości. Mogą spowodować np. duszenie. Są małe i mogą łatwo zatkać drogi oddechowe psa po zachłyśnięciu, zwłaszcza jeśli pies jest mały. Dlatego ważne jest, aby obserwować swojego psa i sprawdzać, czy nie ma problemów z oddychaniem.
Jeżeli pies zjadł kulki na wilgoć, mogą pojawić się kłopoty z układem pokarmowym. Istnieje ryzyko niedrożności, która prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych – zapalenia trzustki, otrzewnej, a nawet perforacji przewodu pokarmowego. Ważne jest, aby obserwować pieska pod kątem możliwych objawów.
Pies zjadł kulki na wilgoć – oznaki problemów ze zdrowiem
Niektóre objawy mogą być natychmiastowe, inne mogą pojawić się po pewnym czasie. Najbardziej oczywistym objawem może być kaszel lub duszenie, jeśli pies zaczyna mieć problemy z oddychaniem. Inne możliwe symptomy obejmują przede wszystkim:
- wymioty;
- ból brzucha;
- brak apetytu;
- obniżenie energii, letarg;
- zmiany w zachowaniu;
- zmiany w rytmie oddawania moczu lub stolca.
Co robić, kiedy pies zjadł żel krzemionkowy?
Twoje pierwsze działania mają kluczowe znaczenie. Przede wszystkim, nie wpadaj w panikę. Choć sytuacja może wydawać się straszna, istotne jest, aby zachować spokój i skupić się na zapewnieniu ulubieńcowi jak najlepszej opieki. Skontaktuj się z weterynarzem i zrelacjonuj sytuację, podając jak najwięcej szczegółów. Lekarz potrzebuje informacji o takich kwestiach, jak:
- ile kulek na wilgoć pies mógł zjeść (wymiary saszetki, policzenie liczby sztuk będzie praktycznie niewykonalne);
- jaki jest stan zdrowia czworonoga;
- czy występują jakiekolwiek objawy;
- jakie jest nasilenie dolegliwości.
Nie próbuj prowokować wymiotów u swojego psa, chyba że weterynarz ci to zasugeruje. Niektóre metody indukcji torsji mogą być niebezpieczne, a sam proces może zwiększyć ryzyko utknięcia kulek w gardle. Pamiętaj, że leczenie może wymagać czasu i cierpliwości.
W niektórych przypadkach, jeśli kulki zablokują przewód pokarmowy, pies może potrzebować pomocy weterynarza – terapii płynowej, leków przeciwbólowych czy nawet operacji. Niezależnie od pierwszych zaleceń lekarza trzeba regularnie monitorować stan zdrowia psa i być gotowym na dalszą opiekę.
Jak zapobiec zjadaniu kulek na wilgoć przez psa w przyszłości?
W wielu przypadkach drobinki żelu krzemionkowego po prostu przejdą przez cały układ pokarmowy i zostaną wydalone z kałem. Pies nie poczuje, że to potencjalnie niebezpieczne, a brak negatywnego doświadczenia może sprawić, że kiedyś zrobi to ponownie. A kolejny taki incydent wcale nie musi skończyć się równie łagodnie. Pamiętaj, że psy są ciekawskie i często będą próbować zjeść różne rzeczy, które znajdą.
Utrzymuj kulki na wilgoć z dala od zasięgu psa i zawsze sprawdzaj nowe przedmioty pod kątem obecności tych małych saszetek. Naucz go komendy typu „Zostaw” – możesz spróbować wprowadzić rozróżnienie poleceń. Jedno stosować wobec jedzenia i smakołyków, a drugą wobec rzeczy niejadalnych. Bezpieczeństwo twojego psiaka w dużej mierze zależy od ciebie. Dbaj o swojego pupila i miej na uwadze to, co jest dla niego najlepsze. Jeśli twój pies zjadł kulki na wilgoć, nie ignoruj sytuacji. Nawet jeśli skończy się na strachu, lepiej od razu podjąć odpowiednie kroki, aby zapewnić mu najlepszą możliwą opiekę.
