Etiologia histiocytomy u psa nie jest do końca znana, ale uważa się, że choroba jest związana ze zmianą jednojądrzastego układu fagocytarnego i komórek Langerhansa. Wiek zwierzęcia jest kluczowy, bo jej objawy uwidaczniają się najczęściej przed trzecim rokiem życia.
Etap rozwoju czyni osobniki bardziej podatnymi na chorobę. Może rozwijać się u psów każdej rasy, ale niektóre z nich mają większe predyspozycje, by na nią chorować.
Histiocytoma skórna u psów: czy jest to nowotwór złośliwy? Jakie ma objawy?
Histiocytomę u psa da się zauważyć najczęściej gołym okiem. To guzek na skórze o regularnych, okrągłych lub lekko owalnych kształtach. Zwykle nie przekracza 4 centymetrów długości.
Nowotwór tworzy się szybko i może przypominać zmianę o wyglądzie grzybiczym, ponieważ ma tendencję do pokrywania się wrzodami. Zwykle jest pozbawiony włosów, przez co można go łatwo dostrzec.
W większości przypadków guzek histiocytarny występuje głównie pojedynczo, chociaż czasami może pojawić się ich kilka. Lokalizacja tego typu nowotworów nie jest stała, najczęstsze występują na głowie, zazwyczaj pysku, małżowinie usznej, rzadko na kończynach i mosznie. Guz nie powoduje bólu ani dyskomfortu u psa, chyba że występuje w obszarze o skrajnej tkliwości.
W większości przypadków histiocytoma u psa ustępuje samoistnie w ciągu kilku miesięcy bez pozostawiania następstw. Czasem jednak choroba powoduje owrzodzenia, które mogą ulegać stanom zapalnym lub prowadzić do powstawania urazów z powodu tarcia. W nielicznych przypadkach dochodzi do atakowania węzłów chłonnych.
Histiocytoma u psów: leczenie i diagnostyka
Chociaż histiocytomę u psa jest dość łatwo rozpoznać, nawet przez weterynarzy często mylona jest z ogniskowym zapaleniem skóry wywołanym przez ukąszenia stawonogów lub identyfikowana jest jako mięsak histiocytarny komórek tucznych, który jest nowotworem złośliwym.
Dlatego konieczne jest zastosowanie odpowiedniej diagnostyki, by wykluczyć złośliwy charakter zmiany nowotworowej. Do diagnozy zwykle stosuje się biopsję lub cytologię. Obie metody pobierania próbki do badań nie są inwazyjne ani bolesne, choć mogą sprawić dyskomfort psu.
Jeśli wstępne rozpoznanie wykazało, że nowotwór jest w początkowym stadium, lekarz weterynarii stosuje miejscowe podanie kortykosteroidów w celu przyspieszenia jego samoistnej regresji. Jeżeli zmiana nie ustąpi po kilku miesiącach lub pojawia się owrzodzenie, warto rozważyć chirurgiczne usunięcie guza wraz z 1 do 2 cm powierzchni otaczającej tkanki, aby zapobiec jego nawrotowi.
Po terapii najczęściej rokowania są korzystne. Jednak w przypadku operacji ewentualny dalszy nawrót, zależy od obszaru, w którym znajdował się nowotwór, a także od poziomu uszkodzenia tkanki skórnej.
Histiocytoma u psów: które rasy są w szczególności narażone na chorobę?
Chociaż rozrost nowotworu może dotknąć każdego psa, istnieją rasy, które są w grupie większego ryzyka zachorowania na histiocytomę, takie jak:
- buldog angielski;
- terier szkocki;
- chart angielski;
- bokser;
- boston terier.
Histiocytoma w przeciwieństwie do mastocytomy, czy guzów komórek tucznych, nie jest wysoce niebezpieczna dla psów. Nie należy też mylić jej z histiocytozą. Objaw histiocytomy to charakterystyczny guz, który, o ile nie jest złośliwy, może ulec spontanicznej regresji. Warto jednak udać się do weterynarza, by zbadać nowotwór i wykluczyć poważniejsze schorzenia.
