Brodawki to łagodny rodzaj guza skóry lub błony śluzowej, spowodowany przerostem tkanki. Mogą pojawiać się pojedynczo lub w nagromadzeniu w dowolnym obszarze na ciele psa lub kota. Guzki są zazwyczaj wywoływane przez wirus brodawczaka.
Brodawki są bardzo powszechne u czworonogów i w większości nie są poważne ani problematyczne. Nie należy jednak ich ignorować.
Jak wygląda brodawka u psa?
Typowa psia brodawka może przypominać ludzki pieprzyk. Nie zawsze jednak ma regularny kształt i kolor skóry zwierzęcia. Według lekarzy weterynarii brodawkami określa się każdy wykraczający poza normę przerost tkanki nabłonkowej.
Czasami wyglądają jak mały kalafior, innym razem zmiany są pokryte twardymi łuskowatymi płytkami, ale mogą też być twardymi, rosnącymi do wewnątrz guzami.
Występowanie brodawek u psa
Najpowszechniejsze umiejscowienie brodawki u psa to pysk, ale można ją znaleźć również na szyi, łapach lub w dowolnym innym miejscu na ciele.
Czasem zdarza się, że nie widać ich gołym okiem i opiekun zwierzęcia wyczuwa je dopiero podczas zabawy lub głaskania, kiedy odkrywa warstwy sierści psa. Czasem brodawka u psa może być mylnie uważana za kleszcza lub innego pasożyta.
Konsultacja z weterynarzem
Jeśli zauważymy nową brodawkę na ciele psa, warto jednak konsultować się z lekarzem weterynarii. Weterynarz podczas badania oszacuje przyczynę guzka, poda diagnozę i podejmie dalsze kroki w ewentualnym leczeniu.
Badania
Jeśli stwierdzi, że zmiana wygląda podejrzanie, może zalecić przeprowadzenie badań, aby określić rodzaj nowotworu.
Aby tego dokonać, weterynarz pobiera małą próbkę materiału potrzebnego do badań histopatologicznych za pomocą igły i wysyła ją do laboratorium, gdzie jest poddawana dalszym testom lub usuwa ją chirurgicznie i w całości kieruje na badanie pod kątem komórek rakowych.
Skąd biorą się brodawki u psa?
Brodawki u psa może powodować wirus brodawczaka. Psy zarażają się nim, gdy wejdą w kontakt z nosicielem, ale wirusy te mogą przetrwać przez dłuższy czas poza organizmem i dlatego mogą rozprzestrzeniać się poprzez kontakt z przedmiotami takimi jak pościel czy zabawki.
Wirus brodawczaka u psa: czy guzki są niebezpieczne?
Na ogół brodawki u psów pojawiają się samoistnie i nie powinny być niepokojem do obaw. Pojawienie się zmiany nowotworowej na skórze lub błonie śluzowej jest reakcją organizmu na atak wirusa. Zazwyczaj w ciągu trzech miesięcy brodawka wywołana wirusem zacznie się cofać i zniknąć, a czasami odpadać.
Obserwacja zmian skórnych
Generalnie mimo niskiego ryzyka raka, warto obserwować nowe zmiany skórne i w razie problemów, udać się po pomoc specjalisty. Czasem zdarza się, że jeśli występują w dużych ilościach, albo w miejscach narażonych na częste urażanie, mogą powodować dyskomfort psa.
Jeśli ich lokalizacja to jama ustna bądź okolice oczu, wówczas leczenie może być niezbędną formą pomocy zwierzęciu. Zazwyczaj stosuje się w takich wypadkach leki przeciwwirusowe.
Zaczerwienienie brodawki
Istnieje ryzyko, że brodawki staną się zaczerwienione, krwawią bądź szybko się rozprzestrzeniają. Wówczas wizyta w gabinecie weterynaryjnym jest niezbędna. Wówczas lekarz najprawdopodobniej zaleci usunięcia zmiany. Tego typu zabieg jest zazwyczaj bezbolesny, a pies powraca do pełni zdrowia praktycznie od razu po jego wykonaniu.
Brodawki u psów: które zwierzęta są narażone na zarażenie brodawczakowatością?
Kluczem jest odporność twojego psa. Zazwyczaj brodawczyca dotyka młode psy osłabionym lub niedojrzałym układem odpornościowym. Są one bardziej podatne na różnego rodzaju infekcje. Mowa więc o psach młodych, schorowanych lub starszych.
Jak wirus przedostaje się do organizmu psa?
Wirus zwykle dostaje się do organizmu zwierzęcia przez ranę lub ugryzienie. Po kontakcie z zarażonym psem rozwój brodawki trwa od jednego do dwóch miesięcy. Do infekcji brodawczakowatością dochodzi podczas kontaktu z innym psem. Na szczęście nasz pupil nie może zarazić się poprzez kontakt z człowiekiem czy innym zwierzęciem.
Brodawczyca u psa: jak uniemożliwić zakażenie?
Nie ma niezawodnego sposobu uchronienie się przed wirusem brodawczaka psów. Ponieważ wirusy te są bardzo powszechne i mogą przetrwać poza organizmem nosiciela w środowisku przez dłuższy czas, zapobieganie infekcji jest praktycznie niemożliwe.
Odizolowanie od innych psów
Jeśli pies ma dużą liczbę brodawek (szczególnie duża liczba brodawczaków jamy ustnej), rozsądne byłoby ograniczenie bliskiego kontaktu chorego pupila z innymi psami, by nie rozprzestrzeniać wirusa dalej.
Na szczęście na ogół brodawki pojawiają się w stanie łagodnym i w większości przypadków ustępują bez konieczności leczenia. Zarażone zwierzę nie potrzebuje też szczególnej opieki.
Brodawki u psa – podsumowanie
Warto sprawdzać skórę psa nie tylko pod kątem kleszczy i innych pasożytów, ale również zmian skórnych. W większości przypadków nie stanowią one zagrożenia dla zdrowia zwierzęcia i z czasem potrafią zanikać, zdarza się, że brodawka może odstawać, tym samym przeszkadzać psu, szczególnie jeśli zmiana jest narażona na nadmierną ekspozycję.
W takim wypadku należy zwrócić się do lekarza weterynarii i ewentualnie usunąć guzek. Warto też poddać go specjalistycznemu badaniu, by wykluczyć raka. Istnieje bowiem ryzyko, że jeśli brodawka miała komórki rakowe, nawet po jej usunięciu mogło dojść do przerzutów.
