Szczepienia przeciwko wściekliźnie są obowiązkowe dla każdego psa. Większość opiekunów traktuje je jako coś oczywistego. Z jednej strony to dobrze, ponieważ szczepionka chroni zwierzę przed zachorowaniem i przeniesieniem wirusa dalej. Z drugiej jednak świadomość tego z jak groźną chorobą mamy do czynienia jest w gruncie rzeczy dosyć ograniczona. Wścieklizna u psów i innych ssaków zawsze kończy się śmiercią a schorzenie jest groźne także dla ludzi. Jakie metody profilaktyczne pozwolą się przed nią ustrzec? Przeczytaj!
Wścieklizna u psów – co to za choroba?
Wścieklizna (łac. rabies) to groźna choroba zakaźna, która powodowana jest przez wirusa z rodziny Rhabdoviridae. Występuje niemal na całym świecie, jednak najwięcej ludzi umiera z jej powodu w Indiach. W Polsce wścieklizna u psów zdarza się relatywnie rzadko ze względu na obowiązek szczepień. Trzeba jednak pamiętać, że choroba ta może dotknąć niemal każdego ssaka.
Wścieklizna jest chorobą, która dotyka ośrodkowego układu nerwowego. Jest śmiertelna, dlatego jej profilaktyka ma ogromne znaczenie.
Jak dochodzi do zakażenia wścieklizną?
Aby doszło do zarażenia wścieklizną, krew psa (lub innego ssaka) musi zetknąć się z moczem lub śliną zakażonego osobnika. Wydalanie wirusa z moczem jest bardzo niskie, dlatego możliwość zarażenia się w ten sposób jest naprawdę niewielka. Największym zagrożeniem jest ślina.
Do zakażenia najczęściej dochodzi wskutek ugryzienia. To jednak nie jedyna możliwość. Teoretycznie wirusa możesz złapać w momencie, kiedy chory pies lub kot poliże cię po skaleczonej łydce.
Inkubacja wirusa wścieklizny u zwierząt
Po wniknięciu do organizmu wirus potrzebuje czasu na wędrówkę do tkanek docelowych. W przypadku wścieklizny jest to centralny układ nerwowy i ślinianki. W zależności od gatunku i okoliczności trwa to od kilku dni do kilku miesięcy. W przypadku wścieklizny u psów od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów upływa około 30 dni. Tydzień to zaś zwykle czas od pierwszych objawów do śmierci.
Objawy wścieklizny u psa
Objawy kliniczne wścieklizny różnią się w zależności od postaci choroby. Występuje ona w dwóch formach:
- szałowej (od której choroba wzięła swoją nazwę);
- porażennej.
Objawy szałowej wścieklizny u psa
Wścieklizna szałowa ma trzy stadia:
- stadium zwiastunowe;
- stadium pobudzenia;
- stadium porażeń.
Jak przebiegają kolejne etapy?
- W stadium zwiastunowym pojawiają się pierwsze zmiany w wyglądzie i zachowaniu psa. Pojawia się jadłowstręt i awersja do wody. Źrenice stają się nienaturalnie rozszerzone. Może pojawić się zez i dobrze widoczna trzecia powieka.
- W następnej kolejności następuje stadium pobudzenia, w którym pojawiają się zachowania silnie agresywne. Charakterystyczne objawy to wówczas skłonność do atakowania ludzi i innych zwierząt, dysfonia – zwierzę wydaje nienaturalne dźwięki (jest to wiązane z deformacją mięśni krtani), dysfagia – skłonność do zjadania niejadalnych przedmiotów, a także ślinotok.
- W ostatnim stadium objawy pobudzenia zaczynają znikać. Pojawiają się natomiast problemy z koordynacją ruchową i drgawki. Z czasem objawy neurologiczne wścieklizny u psów pogłębiają się, a ostatecznie dochodzi do porażenia mięśni oddechowych i śmierci.
Szałowa wścieklizna u psów diagnozowana jest najczęściej objawowo. Potwierdzenie medyczne da się uzyskać wyłącznie po histopatologicznym badaniu tkanki mózgowej. Próbkę można pobrać tylko od martwego zwierzęcia.
Objawy porażennej wścieklizny u psa
W przypadku wścieklizny porażennej nie dochodzi do stadium pobudzenia, a zwierzę nie jest agresywne. Od razu pojawia się stadium porażenne, czyli dochodzi do stopniowo pogłębiających się zaburzeń neurologicznych, które prowadzą do zgonu. Wścieklizna porażenna jest o wiele trudniejsza do zdiagnozowania, szczególnie na początku. Zazwyczaj lekarz weterynarii bierze pod uwagę również inne schorzenia.
Szczepienia przeciw wściekliźnie
Wścieklizna jest chorobą śmiertelną, na którą nie ma lekarstwa. Wbrew wielu mitom chorują na nią nie tylko nietoperze czy lisy. Co roku w Polsce zdarzają się przypadki chorych zwierząt, a wirus jest niebezpieczny nie tylko dla psów i kotów, lecz także dla ludzi.
Profilaktyczne działania przeciwko wściekliźnie u psów
Na szczęście, wściekliźnie u psów można zapobiegać. Wystarczy stosować szczepienia ochronne. W Polsce odpowiednia ustawa przewiduje obowiązkowe ochronne szczepienie przeciwko wściekliźnie u psów. Dotyczy to każdego czworonoga, który przynajmniej 30 dni wcześniej ukończył trzeci miesiąc życia. Pupila trzeba doszczepiać przynajmniej raz w roku.
Chociaż na większości obszarów kraju nie jest to obowiązkowe, to na wściekliznę warto zaszczepić także kota. Dawki przypominające powtarzaj tutaj co dwa-trzy lata.
Wścieklizna u psów – podsumowanie
Wścieklizna nie jest chorobą wyłącznie dzikich zwierząt. W Polsce co roku pojawiają się nowe ogniska zakażeń. Zwalczanie chorób zakaźnych jest możliwe dzięki wyszczepieniu jak największej liczby zwierząt. Wścieklizna u psów występuje relatywnie rzadko, jednak nie wolno zapominać o zagrożeniu. Pogryzienie przez chore zwierzę może poskutkować zakażeniem także u człowieka.
