W poradniku przedstawimy charakterystyczne symptomy towarzyszące zakażeniu pasożytem, jakim jest tęgoryjec u psa. Opowiemy również o tym, jak się diagnozuje i leczy tę przypadłość. Znajdziesz tu także wskazówki dotyczące profilaktyki.
Ancylostoma caninum – pasożyt z gromady nicieni
Tęgoryjec należy do rodziny obleńców i gromady nicieni. Robak osiąga do 15 mm długości, potrafi rozwinąć się do dorosłej postaci w ciągu trzech tygodni, przez co jest jednym z najczęściej występujących pasożytów. Żywi się krwią zwierząt mięsożernych (przede wszystkim psów i kotów). Umożliwia mu to odpowiednia budowa anatomiczna, jego aparat gębowy jest wyposażony w ostre haczyki, którymi wbija się w błonę śluzową jelita, powodując uszkodzenie narządu. W Europie występują trzy gatunki tęgoryjców, ale to Ancylostoma caninum jest najbardziej niebezpieczny dla psa.
W jaki sposób pies zaraża się tęgoryjcem?
Czy wiesz, że jedna samica tęgoryjca z rodzaju Ancylostoma caninum potrafi złożyć nawet tysiąc jaj dziennie? Te zostają wydalone wraz z kałem chorego zwierzęcia, a przy sprzyjających warunkach atmosferycznych (temperatura przynajmniej 25 stopni Celsjusza) już po dobie dochodzi do rozwoju larw. Dzięki otaczającej je wylince, mogą one przebywać w glebie bez jedzenia nawet przez kilka miesięcy, cały czas oczekując na kolejną ofiarę.
Cykl rozwojowy zaczyna się ponownie, kiedy wnikną do organizmu żywiciela, gdzie będą mogły przeobrazić się w formę dorosłą, która ponownie wyprodukuje jaja pasożytów i będzie wydalać je na zewnątrz, a w glebie już po dobie będą wylęgać się larwy.
Do zarażenia tęgoryjcem u psa dochodzi najczęściej przez przypadkowe spożycie form inwazyjnej pasożyta. Zwykle ma to miejsce podczas kopania w ziemi czy zabaw z patykiem. Jednak nie jest to jedyna droga zakażenia. Zdarzają się przypadki, kiedy do zarażenia psa pasożytem dochodzi poprzez powłoki skórne. Robak wnika do organizmu zwierzaka przez cebulki włosowe lub gruczoły potowe, a w efekcie dociera do naczyń krwionośnych, skąd migruje dalej do tchawicy, przełyku i żołądka żywiciela.
Szczenięta najczęściej zarażają się drogą laktogenną, tęgoryjec dostaje się do ich ciał, kiedy piją mleko zarobaczonej matki. Możliwe jest też zarażenie jeszcze w życiu płodowym przez łożysko.
Jakie symptomy wskazują na inwazję tęgoryjca u psa?
Po czym poznać, że twój pies mógł zarazić się tęgoryjcem? Objawy charakterystyczne dla inwazji tym pasożytem to przede wszystkim: uszkodzenie śluzówki jelita cienkiego, niedokrwistość, biegunka i krew w odchodach. Wraz z rozwojem pasożyta mogą pojawić się silne reakcje alergiczne związane z zatruciem produktami metabolitu nicienia. Jeśli widzisz te symptomy u swojego pupila i podejrzewasz tęgoryjca u psa, jak najszybciej udaj się z nim do lekarza weterynarii.
Tęgoryjec u psa – leczenie
Zanim lekarz wdroży odpowiednie leczenie, musi właściwie zdiagnozować pacjenta. Jak wykryć tęgoryjca u psa? Przede wszystkim w badaniu kału. Jeśli zakażenie pasożytami wewnętrznymi zostanie potwierdzone, weterynarz poda dopasowane środki odrobaczające. Niestety działają one jedynie na dorosłe osobniki nicieni, dlatego niezbędne jest częste powtarzanie kuracji, by usunąć wszystkie postaci pasożyta.
Tęgoryjec psi u człowieka
Człowiek nie jest dla tęgoryjca żywicielem właściwym, ale nie oznacza to, że nie stanowi dla niego niebezpieczeństwa. Jeśli robak wniknie do ludzkiej skóry, może tam bytować miesiącami i wywoływać wiele problemów skórnych.
Jak zapobiegać zarażeniu tęgoryjcem psim?
Zapobieganie inwazji pasożytów jest o wiele łatwiejsze od leczenia szkód, jakie wywołuje w organizmie. By uchronić swojego zwierzaka przed tego typu problemami, wystarczy jedynie pamiętać o regularnym stosowaniu środków odrobaczających – taka profilaktyka to najlepsza rzecz, jaką można zrobić dla swojego pupila.
Wiesz już, czym jest tęgoryjec u psa. Chociaż ryzyko zakażenia tęgoryjcem dotyczy głównie szczeniąt, pasożyt może pozbawić zdrowia, a nawet życia dorosłego psa w dobrej kondycji. Najlepiej zapobiegać inwazji stosując tabletki odrobaczające i szybko konsultować ze swoim weterynarzem jakiekolwiek niepokojące objawy mogące sugerować obecność robaków.
