Wyżeł pirenejski

Wyżeł pirenejski (braque français type pyrénées) jest rzadko spotykanym psem poza Francją. Mimo swojego wyglądu jest czułym i towarzyskim psiakiem, który poza ruchem, lubi spędzać czas z bliskimi osobami lub innymi psami.

Wyżeł pirenejski – podstawowe informacje

Rozmiarwysokość w kłębie: optymalna od 50 do 55 cm
masa ciała: do 25 kg
Szatasierść: delikatna i krótka
maść: biała w brązowe i rude znaczenia
Długość życia11–13 lat
Charakterwierny, lojalny, łagodny, czuły, łatwy w szkoleniu

Wyżeł pirenejski – opis

Wyżeł pirenejski to jedna z odmian wyżła francuskiego. Obydwa typy są identyczne, różnią się jedynie rozmiarem. Wyróżniamy typ: 

  • gaskoński (większy);
  • pirenejski (lżejszy i mniejszy). 

Niezależnie od odmiany, wyżeł charakteryzuje się szlachetnym wyglądem i umięśnioną, szczupłą sylwetką. Dorosłe osobniki wyżła pirenejskiego osiągają do 58 cm wysokości przy maksymalnej wadze 25 kg. Ich szata jest bardzo krótka, najczęściej biała w brązowo-rude ciapki, pomijając pyszczek, który zwykle jest brązowy.

Historia rasy

Wyżeł pirenejski najprawdopodobniej pochodzi od wyżła hiszpańskiego. Na tereny Francji trafił w okolicach XIV wieku, gdzie razem z psami gończymi towarzyszył w polowaniach. Odmiana pirenejska była ceniona szczególnie przez myśliwych, którzy wykorzystywali psy do polowań na ptaki. Mniejszy i lżejszy pies był łatwiejszy i mniej kosztowny w utrzymaniu. Oficjalnie dopiero w 1920 roku wyodrębniono dwa typy wyżłów, różniące się wielkością, wymienione wyżej. Obecnie wyżeł pirenejski wciąż jest uwielbiany przez myśliwych, którzy cenią sobie jego znakomity węch, umiejętności łowieckie oraz wytrzymałość.

Charakter wyżła pirenejskiego

Wyżeł pirenejski to znakomity łowca. Poza świetnym węchem i szybkością wyróżnia go inteligencja, dzięki czemu szybko się uczy. Jest lojalny i wierny, nie przepada spędzaniem czasu w samotności. 

Wyżeł pirenejski rzadko jest wybierany jako pies do towarzystwa. Warto jednak zaznaczyć, że jest łagodnym i czułym psem, który uwielbia spędzać czas z bliskimi. Lubi nie tylko aktywność fizyczną i bieganie, lecz także zabawę na świeżym powietrzu. Dzięki swej towarzyskiej i spokojnej naturze dobrze wychowany wyżeł dogada się zarówno z kotami, psami, jak i dziećmi.

Wymagania wyżła pirenejskiego

Wyżeł pirenejski będzie się czuł najlepiej, mieszkając na wsi lub w domu z dużym ogrodem, który zapewni mu swobodę ruchu. Jednak dzięki wrodzonemu spokojowi i umiejętności adaptacji poradzi sobie nawet z mieszkaniem w mieście. Warto wtedy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej ilość aktywności fizycznej, poprzez wychodzenie na długie spacery.

Wyżeł pirenejski – wychowanie

Mimo wysokiej inteligencji wyżeł francuski nie należy do upartych psów. Konsekwentne wychowanie wystarczy, by pies był posłuszny i dobrze się rozwijał. Wyżeł francuski w typie pirenejskim szybko się uczy, dzięki czemu nowe komendy nie będą stanowić dla niego problemu. Warto pamiętać o tym, że jest to pies myśliwski, więc poza ruchem potrzebuje również wysiłku intelektualnego, np. poprzez zabawy z węszeniem smakołyków.

Pielęgnacja i żywienie

Dzięki bardzo krótkiej sierści wyżeł pirenejski nie potrzebuje specjalnej pielęgnacji. Nie ma skłonności do kołtunów, dlatego wystarczy go czesać nawet raz na miesiąc. Jeśli chodzi o żywienie, należy zapewnić psu dietę bogatą w składniki odżywcze. Sprawdzi się zarówno dobrej jakości karma ze sklepu, jak i posiłki oparte na mięsie, przygotowane w domu.

Bibliografia

Wzorzec FCI nr 134, https://www.zkwp.pl/wzorce/134.pdf, data publikacji obowiązującego wzorca: 06.05.1988.

Archiwum: kwiecień 2024

Dodaj komentarz