Niegdyś wykorzystywany do stróżowania o ochrony, dzisiaj jego głównym zadaniem jest zapewnianie towarzystwa członkom rodziny. Szpic włoski jest niesamowicie temperamentnym i głośnym psem, mimo że swoimi rozmiarami nie przyciąga specjalnej uwagi. Mocno przywiązuje się do opiekuna, kocha całą swoją rodzinę, ale jest nieufny wobec najmniejszego szmeru zza drzwi.
| Rozmiar | wysokość w kłębie: suki od 25 do 28 cm, psy od 27 do 30 cm; masa ciała: od 4 do 5,5 kg |
| Szata | sierść: długa, prosta i odstająca, gęsta, raczej szorstka, z kryzą i piórami; na kufie, uszach włos krótki maść: jednolita biała lub ruda; dopuszczalny odcień szampański, jednak nie jest pożądany |
| Długość życia | do 15 lat |
| Charakter | wesoły, temperamentny, żywy, przywiązany do rodziny, hałaśliwy |
Jak wygląda szpic włoski?
Wybujały charakter to nie wszystko – pies ten posiada również oryginalną budowę. Przyglądając się mu, dostrzeżesz, że niemal 40% wielkości ciała stanowi jego głowa. Nie jest to pies o sporych gabarytach, ponieważ bez względu na płeć waży ok. 5 kg. Wysokość w kłębie sięga 28 cm u suk i 30 cm u psów. Szpic włoski należy więc do małych ras, a jego wielkość potęguje nieco długa i odstająca od ciała sierść. Jest szorstka w dotyku i nie akceptuje się, by stale przylegała do tułowia. Zwykle jej umaszczenie jest białe lub rude, czasem szampańskie, lecz barwa ta nie jest najlepiej przyjmowana.
Pies ten ma charakterystyczną głowę w kształcie piramidy. Jego oczy są okrągłe i wyraźne, o przyjemnym spojrzeniu. Uszy postawione, nieco zbliżone do siebie, trójkątne i niezbyt duże. Nogi raczej suche, o drobnych kościach i nieumięśnione. Ogon stale zawija się nad grzbietem i stanowi przedłużenie zadu, a jego długość jest trochę mniejsza od wysokości psa w kłębie.
Jaki charakter ma szpic włoski?
Nie bez przyczyny szpic włoski nazywany jest włoskim lisem. Ma sporo z przebiegłości tego zwierzęcia, jednak jest także bardzo czuły i skory do zabawy. Uwielbia wszystkich członków swojej ludzkiej rodziny i chętnie bawi się z każdym z nich. Nie przepada jednak za zbyt intensywnymi pieszczotami. Jest psem o wyjątkowo niespożytej energii i w zasadzie cały czas mógłby być w ruchu. Jako przedstawiciel rasy szpiców potrafi pokazać właścicielowi próbkę swojej niezależności. Układany od szczeniaka daje się jednak poznać jako posłuszny i oddany pies, który nie ma upodobania w samodzielności. Dawniej brał udział w pokazach cyrkowych, co potwierdza jego umiejętność przyswajania wiedzy.
Szpic włoski a życie z innymi
Chociaż pupil ten jest bardzo ruchliwy i kocha zabawę, bez trudu znosi samotność w wymiarze kilku godzin dziennie. Oczywiście trzeba go do tego od początku przyzwyczajać, ale nawet w mieszkaniu będzie sobie dobrze radził . Szpic włoski jest duszą towarzystwa do tego stopnia, że bardzo lubi zwracać na siebie uwagę. Często urządza popisy, by inni chętnie na niego patrzyli. Z drugiej strony jest bardzo nieufny wobec obcych osób i intruzów. Jego szczekanie może przeszkadzać sąsiadom, jednak w ogrodzie sprawdzi się świetnie jako stróż.
Czy szpic włoski akceptuje inne zwierzęta?
Zdarza się, że wspólne życie psa z kotem nie jest zbyt udane. Aby szpic włoski dogadywał się z innymi futerkowymi członkami rodziny, musi być do takiego życia przyzwyczajony od młodości. Nagłe spotkanie dorosłego psa z małym lub większym kotem może zakończyć się przykrym incydentem. Jeszcze trudniej jest z innymi psami, ponieważ ten czworonóg ma trudności z dogadaniem się z przedstawicielami tego samego gatunku.
Zdrowie i choroby szpica włoskiego
Zaliczany do potomków ras pierwotnych szpic włoski, charakteryzuje się wytrzymałością i długowiecznością. Przeżywa zwykle do 15 lat. Nie ma przy tym wyraźnych sygnałów, by cierpiał na charakterystyczne dla rasy przypadłości. Ma to związek głównie z jego wytrzymałością, ale też niewielką populacją i niezbyt licznymi doniesieniami na temat typowych jednostek chorobowych. Zdarza się jednak, że pies ten cierpi z powodu zwichnięcia rzepki i siatkówki. Nie jest typowym łakomczuchem, a nieraz nawet trudno jest zaspokoić jego wymagania żywieniowe. W związku z tym nie ma raczej tendencji do przybierania na wadze.
Pielęgnacja szpica włoskiego
Biorąc pod uwagę rodzaj sierści, szpic włoski może być wymagający w kwestii regularnej pielęgnacji. Wymaga częstego szczotkowania, które powinno odbywać się przynajmniej kilka razy w tygodniu. Dzięki temu pomożesz mu zachować odpowiedni połysk szaty i nie pozwolisz na jej skołtunienie. Jego włos jest szorstki, co przy sporej aktywności ruchowej psiaka powoduje, że często może przynosić na sobie rośliny do domu. Dla zapewnienia mu odpowiedniej higieny musisz regularnie go kąpać, co zwykle powinno odbywać się raz w miesiącu.
Zapomnij o tym, że średniej jakości karma z marketu zadowoli podniebienie tego pupila. Najlepiej sprawdzą się przygotowywane samodzielnie dania na bazie surowego mięsa. Dodawaj do nich również zboża i warzywa. W ostateczności szpic włoski zje również karmę premium. Chociaż wymagania żywieniowe zwierzęcia są spore, to jednak jego apetyt nie jest zbyt duży. Jego miesięczne utrzymanie nie powinno więc przekroczyć 100 zł.
Hodowla i cena szpica włoskiego
Jeśli jesteś zainteresowany zakupem tego psa, musisz uzbroić się w cierpliwość. Jego populacja nie przekracza kilkuset sztuk na całym świecie, przez co dostępność jest znikoma, a ceny wysokie. Największa szansa na jego znalezienie jest oczywiście we Włoszech. Pamiętaj, by szczeniak trafiający do twojego domu miał przynajmniej 8 tygodni, był odrobaczony i zaszczepiony. Nalegaj również na odpowiednią dokumentację rodowodu. Cena tego psa to zwykle kwota rzędu co najmniej 4000 zł.
Krótka historia rasy szpica włoskiego
Mimo znikomej popularności obecnie, szpic włoski był niegdyś bardzo ceniony przez wielu ludzi. Jeden z nich był nawet pupilem Michała Anioła. Należy do rasy lubianej nie tylko przez ludzi mieszkających na wsiach, ale też w pałacach szlacheckich. Od setek lat stanowił integralną część sielanki ludzi z wyższych i nieco niższych sfer. Dzisiaj traktowany jest głównie jako towarzysz rodziny i pies sportowy, np. do agility.
Dla kogo jest szpic włoski?
Mimo tego, że jest hałaśliwą wiercipiętką, szpic ten świetnie sprawdzi się w domach starszych osób. Warunkiem jest ich aktywność fizyczna na odpowiednim poziomie. Szpic włoski to dobry kompan singli, o ile nie są wycofani, a raczej skłonni do okazywania emocji i uczuć. Sięgają po niego głównie rodziny, nawet te posiadające dzieci. Nie zaleca się jednak, by były one pozostawiane z małymi pociechami, ponieważ mogą zaczepiać je podgryzaniem.
Ciekawostki na temat szpica włoskiego
Słodki, zabawny i bystry pies nie zawsze cieszy się dużą popularnością. Obecnie rasa szpiców włoskich liczy niewiele ponad 300 osobników i jest niezwykle rzadko spotykana nawet we Włoszech, skąd pochodzi. O wiele bardziej znany jest jego kuzyn, czyli szpic niemiecki. Szpic włoski jest niewielkich rozmiarów, ale odznacza się dużą szczekliwością. Nawet opadający liść jest w stanie wywołać w nim chęć do głośnego szczeku. Weź to pod uwagę, zanim zaprosisz go do mieszkania w bloku.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 195 /09.06.1999/, wersja angielska, https://www.zkwp.pl/wzorce/195.pdf, tłumaczenie: Olga Jakubiel, data publikacji obowiązującego wzorca: 27.11.1989.