Pudel miniaturowy to wyjątkowo uroczy pies, który przez wieki hodowany był do różnych celów. Dzisiaj jest przede wszystkim zwierzęciem towarzyszącym, które doskonale dogaduje się ze wszystkimi członkami rodziny. Psy te uchodzą za długowieczne, a dodatkowo są bardzo inteligentne i mają doskonałą pamięć. Wymagają dosyć intensywnej pielęgnacji, a groomerzy są w stanie wykonać z ich sierści prawdziwie artystyczne fryzury.
Podstawowe informacje
| Rozmiar | wysokość w kłębie: od 28 do 35 cm; masa ciała: od 4 do 7 kg |
| Szata | sierść: w dwóch odmianach: lokowatej, wtedy obfita, delikatna, kędzierzawa, elastyczna lub sznurowej, wtedy obfita, delikatna, wełnista, tworząca sznury do 20 cm maść: jednolita biała, czarna, płowa, srebrna w głębokim odcieniu, brązowa w ciemnym odcieniu |
| Długość życia | do 17 lat |
| Charakter | wszechstronny, wesoły, łatwy w szkoleniu, idealny do towarzystwa |
Pudel miniaturka – opis rasy i wygląd
Pudle miniaturowe, wbrew pozorom, nie są najmniejszymi z pudli. W tej kwestii bije je na głowę odmiana toy. Miniaturki są jednak również nieduże – wysokość w kłębie waha się od 28 do 35 centymetrów, w zależności od płci oraz cech osobniczych. Psy ważą od 4 do 7 kilogramów.
Tak jak wszystkie inne pudle, miniaturowe także mają gęstą i bardzo obfitą sierść. Szata jest sprężysta, wełnista i ma tendencję do skracania się. W niektórych przypadkach może zwijać się w charakterystyczne sznury, takie jak u owczarka węgierskiego. Włosy rosną przez cały czas, dlatego muszą być regularnie strzyżone.
Pudel miniaturowy – umaszczenie
Dopuszczalne są praktycznie wszystkie maści. Warunkiem jest to, że muszą być jednolite. Najbardziej znany jest pudel miniaturka biały. Dużą popularnością cieszą się też takie odmiany, jak:
- pudelek miniaturka czarny;
- pudelek miniaturka biały;
- pudel morelowy miniaturka;
- rudy pudel miniaturka;
- niebieski pudel miniaturowy;
- brązowy pudel miniaturowy.
Pudel miniaturowy – charakter
Miniaturowe pudle to niezwykle sympatyczne psiaki, które mocno przywiązują się do swojego opiekuna. Uchodzą za najbardziej żywiołowe i najweselsze ze wszystkich pudli. Jednocześnie są bardzo czułe i lubią spędzać czas, odpoczywając w towarzystwie człowieka.
Pudel miniaturowy – idealny dom dla psa
Pudelek miniaturka jest energiczny, uwielbia bawić się z dziećmi, dlatego będzie idealnym psem rodzinnym. Tak jak jego więksi kuzyni, uwielbia być w centrum uwagi. Chętnie wykonuje nowe sztuczki, które są dla niego szansą na zawłaszczenie uwagi otoczenia. Szkolenie pudla najlepiej przeprowadzać przez zabawę; zazwyczaj jest ono łatwe.
Jeśli chodzi o charakter, pudel miniaturowy jest zawsze gotowy do działania. Cieszy go każda aktywność i zadanie, w których może brać udział. Czy to oznacza, że pudel miniaturka raczej nie będzie odpowiednim psem dla domatora? Wręcz przeciwnie – duża inteligencja tego psa przejawia się także w tym, że jest on w stanie dostosować się do niemal każdego stylu życia. Oczywiście, tak jak każdy pies, potrzebuje różnorodnych spacerów, jednak jego trening można przeprowadzać w domu i ogrodzie.
Pudel miniaturowy – szkolenie
Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że przodkowie pudla byli psami myśliwskimi, polującymi głównie na ptactwo wodne. Właśnie dlatego współczesne pudle miniaturowe zachowały część instynktu myśliwskiego i słyną z zamiłowania do wody. Są to jednak przede wszystkim psy do towarzystwa. To efekt podziału rasy na odmiany w różnych rozmiarach – u mniejszych dryg do polowań był stopniowo eliminowany.
Pudel miniaturowy jest psem, który słynie ze swojej wierności. Jest przywiązany do wszystkich domowników. Nie powinien być pozostawiany sam sobie, bo, wykluczony z życia rodzinnego, szybko gaśnie i traci chęć do życia. Zaniedbany pudel miniaturowy jest psem szczekliwym, strachliwym i smutnym.
Jedną z największych zalet pudla jest jego niechęć do konfliktów. Ten pies ma bardzo ugodowy charakter, lubi sprawiać radość swoim opiekunom, a przy tym jest niezwykle inteligentny. Właśnie dlatego jego szkolenie to prawdziwa przyjemność. Należy jednak pamiętać, że trzeba rozpocząć je jak najszybciej. Pudle miniaturowe, mimo swoich rozmiarów, mogą naprawdę zaleźć za skórę, jeżeli utrwalą sobie złe nawyki.
Pudel miniaturowy – jeden czy dwa?
Bardzo ważne jest rozsądne i stopniowe przyzwyczajanie psa do zostawania samemu w domu. Pudle miniaturowe są bardzo przywiązane do rodziny i zdecydowanie nie czują się dobrze w samotności. Jeżeli nie nauczą się radzić sobie w takiej sytuacji, mogą cierpieć na stres separacyjny i niszczyć rzeczy w domu.
Dobrym rozwiązaniem jest kupno dwóch pudli lub przygarnięcie drugiego psa do towarzystwa. Pudle miniaturowe bywają czasem zazdrosne o uwagę opiekuna, jednak dobrze dogadują się z innymi psami. W stadzie na pewno lepiej znoszą samotność.
Pudel miniaturka – zdrowie
Pudle miniaturowe uchodzą za jedną z najbardziej długowiecznych ras. Średnia długość ich życia wynosi około piętnastu lat, jednak wiele osobników w dobrej kondycji dożywa nawet osiemnastego roku życia.
Nie ma zbyt wielu chorób genetycznych, które są specyficzne właśnie dla pudli miniaturowych. Sporadycznie może przytrafiać im się zaburzenie endokrynne zwane hipokortyzolizmem. Pudle mają także bardzo wrażliwe, podatne na infekcje uszy. W bardzo rzadkich przypadkach może przytrafiać im się dysplazja stawów biodrowych.
Pudle miniaturowe mają skłonność do odkładania się kamienia nazębnego. Przy każdej kontrolnej wizycie weterynaryjnej warto więc poprosić o przegląd zębów. W niektórych przypadkach konieczne jest usunięcie kamienia pod narkozą.
Pudel morelowy miniaturka – pielęgnacja
Pielęgnacja pudla wymaga od właściciela dużo zaangażowania. Decydując się na szczeniaka tej rasy trzeba mieć w pamięci, że będzie on wymagał regularnego strzyżenia. Możemy robić to w warunkach domowych lub zdecydować się na wizyty u groomera.
Włosy pudla miniaturowego nieustannie rosną, dlatego ich regularne skracanie jest konieczne. Zwierzak powinien zostać poddany strzyżeniu przynajmniej kilka razy w roku. W tworzeniu fryzur dla pudla masz sporą dowolność. Warto jednak dostosować długość futra do warunków atmosferycznych. Nie zaleca się bardzo krótkiego obcinania włosów w okresie zimowym. Pies będzie wówczas wymagał ubierania na spacery.
Wiszące uszy pudla miniaturki, ze względu na złą wentylację, mogą być bardziej podatne na infekcje. Warto więc raz na jakiś czas sprawdzić, czy nie zbiera się w nich nadmiar wydzieliny. Konieczne jest to szczególnie po kontakcie z wodą, którą pudle bardzo lubią.
Pudel miniaturka – hodowla
Zanim kupisz pudelka miniaturkę, zastanów się, która hodowla najlepiej spełni twoje oczekiwania. W większości z nich przychodzą na świat pudle różnych odmian, a co za tym idzie – różnych wielkości. Najbardziej popularną odmianą są pudle średnie, jednak znalezienie miniaturki również nie powinno stanowić problemu, chociaż na szczeniaki czasami trzeba trochę zaczekać.
Tak jak w przypadku wszystkich psów rasowych, bardzo ważny jest wybór psa rodowodowego. Nie jest to bynajmniej kwestia snobizmu. Rodowód świadczy o faktycznej przynależności do danej rasy. Gwarantuje, że hodowla jest zarejestrowana w wiarygodnym związku, uznanym na arenie światowej, a szczenięta przechodzą przeglądy hodowlane.
Najlepiej wybierać hodowle zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce. ZKwP jest jedyną organizacją działającą pod auspicjami FCI, obecną w Polsce od czasów przedwojennych. To gwarancja, że kupujesz psa rasowego.
Pudel miniaturka – cena
Interesuje Cię pudel miniaturka? Cena za szczeniaka z hodowli FCI to dzisiaj wydatek od 2,5 do 4 tysięcy złotych. Oczywiście jest to cena uśredniona. Ostateczna kwota, jaką trzeba zapłacić za szczeniaka, będzie zawsze określona indywidualnie przez hodowcę. Wiele zależy od kryteriów takich jak pochodzenie przodków, renoma hodowli oraz aktualna sytuacja ekonomiczna.
Pudel miniaturka czarny – historia rasy
Przodkami dzisiejszych pudli były psy myśliwskie z kręconymi, wełnistymi włosami, które stale rosły. Rasy używano do polowań na terenie dzisiejszych Niemiec i Hiszpanii. Zwierzęta te były odporne na warunki atmosferyczne i bardzo skuteczne w działaniu. Co ciekawe, strzyżono je w taki sposób, aby podczas pływania były szybsze, a jednocześnie chronione przed chłodem. Słowo „pudel” w języku starogermańskim oznacza „kałużę” lub „pływanie w kałuży”.
Z czasem zwierzęta te zaczęły sprawdzać się nie tylko na polowaniach. Dostrzeżono ich dużą inteligencję i szybko zaangażowano do pracy w cyrkach i na obwoźnych przedstawieniach. Mniejsze pudle – prawdopodobnie przodkowie dzisiejszych miniaturek – wykorzystywane były niekiedy do szukania trufli.
Pudel miniaturowy jako pies towarzyszący
To jednak francuskim elitom pudle miniaturowe zawdzięczają popularność na całym świecie w roli psów towarzyszących. Były ukochanymi czworonogami na dworze Ludwika XIV i stamtąd rozprzestrzeniły się na kraje takie jak Hiszpania oraz tereny dzisiejszych Włoch i Niemiec.
Psy tej rasy dotarły także na tereny Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Białego pudla otrzymał w dzieciństwie król Zygmunt Stary. Zwierzak o imieniu Bielik towarzyszył przyszłemu monarsze przez jego dziecięce lata i został uwieczniony w wielu źródłach, między innymi na obrazie „Podniesienie Dzwonu Zygmunta” autorstwa Jana Matejki. Ten wielki twórca również zresztą był właścicielem pudla.
Wzorzec rasy pudel miniaturowy
Pierwszy wzorzec rasy stworzono w 1880 roku. Rasa przez ponad sto lat nie straciła na popularności. W Polsce pudle nie są w czołówce najchętniej wybieranych ras, jednak wiele tych psów spotkać można w Niemczech, Rosji i w krajach skandynawskich.
Pudel miniaturka – dla kogo?
Pudel miniaturowy to doskonały pies dla rodziny chcącej małego psa. Jego niekończąca się energia oraz ogromna miłość do zabawy sprawiają, że będzie świetnym towarzyszem dla starszych dzieci. Ten psiak uwielbia spacery, jednak ogromną radość daje mu także nauka sztuczek w warunkach domowych. Najszczęśliwszy będzie, mogąc zaprezentować je przed całą rodziną.
Pudel miniaturowy – dla dzieci czy osób starszych?
Pudel miniaturowy, tak samo jak jego więksi kuzyni, jest nastawiony przede wszystkim na współpracę z człowiekiem. Kocha swoją rodzinę i zawsze chce przebywać w jej pobliżu. Jeżeli będzie musiał zostawać sam na wiele godzin, zdecydowanie nie sprawdzi się w roli jedynego psa w domu. Ze względu na olbrzymie pokłady energii nie będzie odpowiednim towarzyszem dla starszych osób.
Psy te świetnie dogadają się zarówno z dziećmi, jak i z innymi zwierzętami. Nie należy jednak zaniedbywać ich socjalizacji. Chociaż malutkie, dysponują ogromną inteligencją, którą szybko wykorzystają, aby stać się panami sytuacji. Pudel miniaturowy jest więc psem dla osoby, która zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne w życiu zwierzęcia jest szkolenie.
Podróże i praca z pudlem miniaturowym
Pudel miniaturowy jest malutki i bardzo łatwy w transportowaniu z miejsca na miejsce. Pies ten świetnie odnajdzie się zarówno w małym mieszkaniu w bloku, jak i w domu z dużym ogrodem. Najważniejsza dla niego jest uwaga poświęcana przez opiekuna.
Pudel miniaturowy jest psem bardzo inteligentnym. Jego wychowanie powinno polegać na stawianiu granic i egzekwowaniu ich. Jest to jednak pies odpowiedni nawet dla niedoświadczonych opiekunów, o ile mają oni zasoby i czas na pracę z czworonogiem.
Pudel miniaturka – ciekawostki
Istnieje legenda, według której paryscy pucybuci tresowali pudle miniaturowe do sikania na buty swoich klientów, aby zyskać dodatkowe źródło zarobków
Niektóre pudle posiadają sznurową sierść, taką jak puli czy komodor. Z kolei charakterystyczna, wycięta fryzura pudla nie ma na celu zaimponować otoczeniu. To sposób strzyżenia, który pozwalał psu na efektywną pracę w wodzie.
Szalenie modne są obecnie rozmaite krzyżówki pudla określane jako „doodle”. W ten sposób powstały już labradoodle, czyli połączenie pudla i labradora. Nie są to jednak rasy uznane na arenie międzynarodowej przez cenione organizacje kynologiczne.
Wiesz już więcej o psie, jakim jest pudel miniaturka. Opis rasy pozwoli ci poznać czworonoga również od strony charakteru. Pies ten jest czuły, wesoły i bardzo inteligentny. Jeżeli szukasz zwierzaka, który szybko się uczy, jest przyjazny i mądry, bardzo możliwe, że będzie to rasa idealna dla ciebie. Podczas szkolenia pudla należy wykazać się konsekwencją, jednak nie jest do tego wymagane duże doświadczenie. Wystarczy odrobina wiedzy oraz chęci do pracy z psem.
Bibliografia
Wzorzec FCI N° 172, 23.01.2015 /EN, https://www.zkwp.pl/wzorce/172.pdf, aktualizacja: Renata Berlińska, język oryginału: angielski, data publikacji obowiązującego wzorca: 03.11.2014.