W artykule opowiemy, dlaczego pies goni ogon oraz wyjaśnimy, kiedy takie zachowanie może być powodem do niepokoju. Przedstawmy również rasy, które są szczególnie narażone na rozwinięcie się u nich zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (ZOK). Znajdziesz tutaj również informacje oraz techniki pomagające zwierzęciu uporać się ze swoim pobudzeniem.
Dlaczego pies goni ogon?
Najczęstszą przyczyną takiego zachowania jest nuda i brak zainteresowania ze strony opiekuna. Pies, a zwłaszcza szczeniak, ma w sobie ogromne pokłady energii. Kiedy właściciel nie dba o to, by jego podopieczny odpowiednio je spożytkował, ten sam zaczyna szukać sobie zajęcia.
Gonitwa za ogonem dostarcza mu rozrywki, a przy tym nie potrzebuje on do tego angażowania innych osób czy zwierząt. Poza tym zwierzak szybko uczy się, że w te sposób rozładowuje frustrację, co przynosi mu ulgę. Jeśli twój pies goni ogon, warto zastanowić się, czy organizujesz mu spacery, które są dla niego wystarczające i pozwalasz mu podczas nich zaspokoić wszystkie jego potrzeby.
Czasami tego typu zachowania mogą być także wołaniem o zwrócenie uwagi na psa przez opiekuna, który rzadko bywa w domu lub nie poświęca mu zbyt wiele czasu. W skrajnych sytuacjach zwierzak może nawet gryźć swój ogon. Niestety, dopiero wtedy większość właścicieli psów zaczyna okazywać im zainteresowanie, co jest ogromnym błędem.
Czy to, że pies goni ogon musi oznaczać poważne problemy behawioralne? Podobnie jak w przypadku innych niepożądanych zachowań istotna jest częstotliwość. Jeśli twojemu podopiecznemu zdarza się to sporadycznie, nie ma powodu do obaw.
Szczególnie szczenięta bywają dosyć często znudzone. Problem pojawia się w momencie, kiedy sytuacja powtarza się regularnie.
Przyczyną takich zachowań wcale nie musi być nadmiar energii czy brak rozrywek. Jeśli pies goni ogon, po czym gryzie swój zad tuż nad nim, może to oznaczać, że ma problemy z pasożytami wewnętrznymi lub podrażnieniem gruczołów okołoodbytowych. Tego typu objawy mogą pojawić się również w przypadku niektórych chorób skóry, a nawet chorób zakaźnych. Szczególnie kiedy widzisz taką sytuację po raz pierwszy, zatrzymaj czworonoga i obejrzyj tę okolicę, by mieć upewnić się, że nie pojawiło się tam nic niepokojącego.
Pies gryzie swój ogon do krwi? Wygryzanie może być poważny problemem behawioralnym
Jeśli twój pies wygryza ogon, zwłaszcza w sposób nieustępliwy, prawdopodobnie problem jest o wiele bardziej poważny niż w przypadku zwykłej nudy. Może to być symptom zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, nazywanych również nerwicą natręctw. Przyczyn rozwinięcia się tego poważnego schorzenia może być wiele, w tym:
- porzucenie (psy ze schroniska);
- zaniedbywanie lub długotrwałe przebywanie w osamotnieniu (zwierzaki trzymane w klatkach, czy kojcach);
- brak odpowiednio przeprowadzonego procesu socjalizacji;
- zbyt wczesne odebranie szczeniaka od matki;
- błędy żywieniowe;
- predyspozycje genetyczne (niektóre rasy psów).
Rasy psów, które często gonią własny ogon
Gonienie ogona obserwuje się zwłaszcza u psów cierpiących z powodu zaburzeń kompulsywnych. To dolegliwość, na którą często diagnozuje się wśród przedstawicieli następujących ras psów:
- mops;
- jack russell terrier;
- whippet;
- bullterrier;
- chart włoski;
- owczarek niemiecki;
- australijski pies pasterski.
Pies gryzie ogon? To może być nerwica natręctw, czyli zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Psy podobnie jak ludzie cierpią z powodu chorób psychicznych. Jedną z nich jest nerwica natręctw, która polega na powtarzaniu pewnych czynności. Oto najpopularniejsze z nich:
- pies goni ogon;
- ssie skórę na boku brzucha;
- uporczywie liżę sierść;
- je niejadalne przedmioty;
- łapie nieistniejące owady;
- patrzy się przez kilka godzin w jeden punkt.
Chociaż niektórzy opiekunowie mogą uznać takie zachowania za wygodne, ponieważ ich podopieczny sam znajduje sobie zajęcie, w rzeczywistości zwierzak bardzo cierpi. W skrajnych przypadkach pies może zacząć się samookaleczać i zrobić sobie krzywdę. Jeśli zależy ci na ulżeniu swojemu pupilowi, powinieneś niezwłocznie udać się po pomoc do lekarza weterynarii i doświadczonego behawiorysty.
Jak pomóc pupilowi? Behawiorysta i weterynarz to podstawa
Jeśli twój zwierzak wygryza ogon, należy się martwić i jak najprędzej udać do lekarza weterynarii oraz certyfikowanego behawiorysty. Konieczne może okazać się wdrożenie farmakoterapii, a terapia w tym wypadku jest dostosowywana indywidualnie i wymaga dużego zaangażowana zarówno ze strony behawiorysty, jak i opiekuna zwierzęcia.
W przypadku, gdy zachowanie psa nie jest uporczywe i podejrzewasz, że czworonóg jedynie sporadycznie dostarcza sobie rozrywki w ten sposób, pewne zmiany w waszym stylu życia mogą pomóc. Na początku warto zacząć od dłuższych spacerów, najlepiej połączonych z psimi sportami, jeśli twój podopieczny jest w wystarczająco dobrej formie, by zacząć je trenować.
W innym wypadku można rozważyć urozmaicenie wędrówek o różnego rodzaju zabawy węchowe. Wystarczy, że zwierzak zna komendę „zostań”. W czasie, kiedy ten będzie czekał na zwolnienie, możesz rozłożyć w okolicy smakołyki, a później pozwolić mu je znajdować. Pamiętaj, że pies często goni ogon, ponieważ brakuje mu bodźców. Jednak ich nadmiar jest równie niebezpieczny co niedobór.
Stymulacja poprzez poznawanie nowych miejsc, widoków i zapachów to ważny element rozwoju każdego czworonoga. Zapewnij psu jej odpowiednią ilość, na przykład zabierając go ze sobą na różnego rodzaju wycieczki czy wyjazdy.
Jeśli musisz zostawiać swojego pupila samego w domu na długo, najlepiej zadbać o zorganizowanie mu zajęć w domu. W tej roli dobrze sprawdzają się zabawki, w które wkłada się jedzenie. Zwierzak musi trochę pogłówkować, żeby je stamtąd wydostać. Dzięki temu pies przestanie gonić ogon i zajmie się czymś innym. To doskonały sposób na zaspokojenie jego potrzeb umysłowych, ale pamiętaj, żeby w środku gryzaków nie umieszczać zbyt wielu smakołyków. Wystarczy ich symboliczna ilość, a resztę możesz wypełnić zwykłą karmą, którą twój pupil je na co dzień.
Niektóre psy, zwłaszcza te cierpiące z powodu problemów behawioralnych, cenią sobie regularny tryb życia. Postaraj się tak zaplanować swój dzień, by posiłki, zabawy i spacery odbywały się o mniej więcej tych samych porach. Przewidywalność sprawi, że zwierzak będzie spokojniejszy.
Chociaż najczęściej pies, goniąc ogon, chce dostarczyć sobie rozrywki z powodu chwilowej nudy, ten i podobne objawy powinny zawsze zostać skonsultowane ze specjalistami. Tego typu zachowania mogą świadczyć o zaawansowanych problemach zdrowotnych i behawioralnych oraz wymagać natychmiastowego leczenia. Jeśli zdarzają się sporadycznie, to znak, że powinieneś poświęcić swojemu psu więcej uwagi oraz zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu, stymulacji umysłowej oraz wspólnych pieszczot i czułości.
