Marzysz o własnym szczeniaczku już od długiego czasu? Decyzja o adopcji psa zawsze powinna być dokładnie przemyślana. Spontaniczne zakupy mogą się sprawdzać w innych sferach życia – ale na pewno nie w tej! Prędzej czy później będziesz więc musiał stanąć przed rozterką – pies czy suka? Co będzie lepszym wyborem? Czy różnice płciowe to tylko stereotypy, czy faktycznie wpływają na psie zachowanie? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czym różnią się psie płcie.
Pies czy suka? Czy płeć psa ma znaczenie?
Najprościej rzecz ujmując – ma, lecz w praktyce niewielkie. Przed kupnem lub adopcją psa musisz rozważyć wiele różnych kwestii. W końcu będzie to nowy członek twojej rodziny – bądź pewien, że jesteś na niego gotowy i będzie on pasował do twoich potrzeb i trybu życia. Ważna jest oczywiście rasa, wiek, stan zdrowia, dotychczasowe wychowanie i pochodzenie, ale też płeć psa.
Powszechnie wiadomo, że szczeniaczki łatwiej wychowywać i uczyć niż psy dorosłe. Czy płeć też na to wpływa? Nieszczególnie. Przedstawimy ci kilka stereotypów na ten temat. Większość z nich to jednak tylko błędne wierzenia. Prawdziwe różnice płciowe leżą tylko w zachowaniach seksualnych. Mogą one nieznacznie wpłynąć na koncentrację lub poziom agresji, o ile nie wykastrujesz swojego pupila. A więc – pies czy suka?
Czy płeć szczeniaka ma wpływ na jego zachowanie?
Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta ani oczywista. Tak samo jak w przypadku ludzi, płeć ma pewne znaczenie. Pieska czy suczkę – z pewnością pokochasz swojego nowego pieska tak samo mocno. Wiele cech jest uwarunkowanych genetycznie; niewiele z nich wiąże się z płcią biologiczną. Największe znaczenie mają charakter i doświadczenia.
Czy to oznacza, że płeć nie ma żadnego znaczenia? Warto poznać cechy i problemy wiążące się z płciami – lecz nie zapominaj, że są to kwestie drugorzędne. W gruncie rzeczy płeć nie determinuje zachowania psa. Najważniejsze jest pochodzenie, wychowanie i charakter. Płeć jest szczególnie mało istotna, jeśli planujesz kastrację swojego pieska.
Lepszy pies czy suczka? Jak różnią się ich charaktery?
Pamiętaj, że płeć szczeniaka to zaledwie wierzchołek góry lodowej jego skomplikowanych zachowań i unikalnego charakteru. Nawet dwa psy z jednego miotu, tak samo wychowywane, najprawdopodobniej będą całkiem inne. Mimo to dobrze zapoznać się z typowo przyjętymi cechami obu płci, aby dokonać świadomego wyboru. W końcu stereotypy muszą gdzieś mieć swoje źródło.
Suczka czy pies – która płeć bardziej do ciebie pasuje? Według powszechnych wierzeń przyjmuje się, że suczki:
- są bardziej przywiązane do swoich właścicieli i domu;
- bywają delikatniejsze, wrażliwsze i bardziej troskliwe;
- lepiej nadają się do dzieci i do mieszkania;
- są bardziej ułożone i z natury grzeczniejsze;
- suki potrafią lepiej się skupić i łatwiej przyswajają nowe zasady i umiejętności podczas szkolenia;
- są czystsze;
- z zasady są spokojniejsze i wykazują mniejszą skłonność do agresji.
Z kolei samce:
- mogą lepiej znosić intensywne szkolenia i szybciej się uczyć;
- mają większą tendencję do uciekania i włóczęgi;
- częściej przejawiają zachowania agresywne;
- niekastrowane znaczą swoje terytorium, co może wiązać się z problemem moczu w domu;
- są bardziej terytorialne, zaczepne i dominujące;
- częściej wykazują się stanowczością, odwagą i niezależnością;
- bardziej pasują do straży i jako psy obronne;
- z reguły są większe, ładniej umaszczone i z bujniejszą sierścią.
Suka czy pies? Różnice płciowe
Podstawowa różnica pomiędzy płciami dotyczy ich potrzeb seksualnych. Mają one duży wpływ na zachowanie pieska, szczególnie jeśli nie decydujesz się na kastrację lub sterylizację. Cieczka dwa razy do roku to coś, przez co przechodzi każda suka. Pies jest z kolei bardzo wyczulony na ten szczególny czas u suki – może uciekać albo znaczyć teren.
Cieczka u suki
Podczas cieczki, suczka jest zwykle bardziej drażliwa, niespokojna i podatna na wahania emocjonalne. Niektóre samice stają się wtedy smutne, agresywne lub aspołeczne. Inne domagają się wówczas większej ilości pieszczot i uwagi od domowników. Suczki w tym czasie znaczą teren, budują tzw. gniazdo. Musisz przez ten okres poświęcać swojemu psu szczególną uwagę, aby nie dopuścić do niechcianej ciąży. Jednocześnie dużym zagrożeniem jest też ciąża urojona – jej również lepiej zapobiegać. W tym celu zmniejsz nieco porcję jedzenia na kilka dni, zabierz psu zabawki, zwłaszcza maskotki, i poświęć czas na spacery i treningi poza domem.
Instynkt płciowy u samców
Być może wybór pomiędzy psem a suką stał się już dla ciebie nieco prostszy? Pamiętaj, że choć samce nie mają cieczki, to na nią intensywnie reagują. Jeżeli w okolicy psa dojrzałego płciowo będą znajdowały się samice w cieczce, może próbować do nich uciekać. Będzie też gorzej reagował na inne psy, nawet znane. Co więcej, musisz pamiętać że niekastrowany samiec ma po prostu silne potrzeby seksualne. Niezaspokojenie ich może powodować frustrację, agresję lub inne niepożądane zachowania, w tym niszczycielskie.
To właśnie potrzeby seksualne wpływają na powyższą listę typowych dla płci zachowań. W zależności od genetyki, wychowania i charakteru psa, mogą być one silniejsze lub słabsze. Problemy te znikną całkowicie, jeśli poddasz swojego psa kastracji. Wówczas hormony pozostaną w normie, a potrzeby seksualne znikną – a więc nie będą wpływać na zachowanie.
Suczka czy pies? Co w przypadku kastracji lub sterylizacji?
Większość właścicieli samców nie decyduje się na kastrację. Z kolei suczki bardzo często są sterylizowane. Być może to właśnie z tego wynika wiele stereotypów o psich zachowaniach. Jeżeli masz już w domu niekastrowane zwierzę, to znacznie łatwiej będzie ci opiekować się drugim pupilem tej samej płci. W przypadku czworonogów po zabiegu nie ma to większego znaczenia – najważniejszy jest proces socjalizacji.
Pies czy suka – co w przypadku pierwszego psa? Jeśli nie planujesz poddawać pupila zabiegowi, prawdopodobnie łatwiej będzie ci z samcem. Jest to po prostu logiczne – prościej kontrolować własnego psa niż obce czworonogi. W każdym przypadku kastracja lub sterylizacja są jednak najrozsądniejsze. Jeśli nie masz zamiaru rozmnażać swoich psów, zabieg ten jest praktycznie zawsze zalecany. Niweluje on zachowania płciowe pupili i sprawia, że życie z nimi jest znacznie łatwiejsze.
Piesek czy suczka? Czy to naprawdę takie ważne?
Trudno ci określić, czy lepszy będzie pies czy suka? Dla wielu osób nie jest to istotne, zwłaszcza że wiele powyższych cech płciowych to tylko stereotypy i błędne wierzenia. Pies czy suka – to pytanie bardzo ważne, jeśli planujesz zarabiać na hodowli. Suczka jest w takim przypadku niezbędna, jeśli chcesz prowadzić hodowlę ze swoim przydomkiem. W przeciwnym razie wystarczy ci pies – reproduktor.
Płeć psa jest szczególnie mało istotna, jeśli planujesz kastrację lub sterylizację. Suczka czy pies – po tym zabiegu różnice płciowe praktycznie nie występują. Najwięcej zależy od indywidualnych cech szczeniaka oraz jego wychowania. Czasem to suczki są bardziej agresywne i uparte, a psy lepiej się uczą i bardziej przywiązują do swojego pana. Więcej pewnych cech określisz na podstawie rasy, zwłaszcza wybierając dobrą hodowlę. Pamiętaj, że nie ma takich problemów, których nie rozwiązałby dobry behawiorysta. Każdy pies ma w sobie ogromny potencjał, aby wnieść do twojego domu więcej szczęścia i radości.
Pamiętaj, że decyzja o adopcji psiaka powinna być dokładnie przemyślana. Nie kupuj psa pod wpływem impulsu lub zachcianki. Wiąże się to z dużą odpowiedzialnością i obowiązkiem. Ale opieka nad psem daje też mnóstwo satysfakcji i radości. Jeżeli czujesz, że jesteś gotowy na nowego, czworonożnego członka swojej rodziny – pies będzie fantastyczną opcją. Płeć szczeniaka nie powinna grać tu większej roli, choć mogą od niej zależeć pewne kwestie praktyczne. A więc – pies czy suka? Wiesz już, co wybierzesz?
