Zarobaczenie jest bardzo częstą przypadłością zarówno u szczeniaków, jak i u dorosłych psów. Właśnie dlatego nie można zaniedbywać profilaktycznego odrobaczania. Jest to bardzo proste i szybkie rozwiązanie, które w wielu przypadkach może nawet uratować życie pupila. Robaczyca jest bardzo niebezpieczna, może powodować różnego rodzaju objawy ze strony układu pokarmowego i prowadzić do innych poważnych chorób. Na domiar złego niektóre gatunki pasożytów mogą przenosić się na człowieka. Przeczytaj, jak często należy przeprowadzać odrobaczanie psa!
Odrobaczenie psa – skąd biorą się pasożyty wewnętrzne?
Psy mają wiele możliwości, aby w trakcie codziennych sytuacji zarazić się pasożytami. Najczęściej dochodzi do tego drogą pokarmową. Pies zjada zanieczyszczony pokarm, pije wodę, w której znajdują się pasożyty, lub połyka je bezpośrednio. Przykładem tego ostatniego przypadku jest połknięcie pchły. Owady te bardzo często przenoszą tasiemca, a ich dostanie się do układu pokarmowego prowadzi do zarażenia się psa tym pasożytem.
Każdy nowy właściciel wie, że konieczne jest odrobaczenie szczeniaka. To właśnie psie dzieci są najbardziej narażone na ataki różnego rodzaju pasożytów wewnętrznych. Jak robaki dostają się do ciała pieska? Może dojść do tego na dwa sposoby. Pierwszy to droga laktogenna. Suka, która posiada w sobie dorosłe formy pasożytów, może mieć w swoim mleku ich larwy, które podczas karmienia przedostają się do układu pokarmowego szczeniaków.
W wielu przypadkach pieski rodzą się zarobaczone. Dotyczy to nawet dzieci odrobaczonych matek. Bardzo często w ciele dorosłego psa znajdują się otorbione, nieaktywne larwy, które gnieżdżą się w tkankach. Pod wpływem zmian hormonalnych związanych z ciążą pasożyty uaktywniają się i razem z krwią wnikają do łożyska.
Jak często odrobaczać psa?
Odrobaczanie psa po raz pierwszy przeprowadza się w 2. tygodniu życia zwierzęcia i powtarza się je co dwa tygodnie do 16 tygodnia życia, a więc w 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14 i 16. tygodniu. Później, aż do ukończenia pierwszego roku życia, zabieg ten powinien być przeprowadzany co 4 tygodnie. Psa, niezależnie od wieku, należy także odrobaczać przed każdym szczepieniem. Tak sytuacja wygląda w przypadku szczeniąt. U dorosłych zwierząt jest to rzadszy proces.
Częstotliwość odrobaczania dorosłego psa uzależniona jest od tego, gdzie przebywa na co dzień. Pies, który większość czasu spędza w domu lub mieszkaniu, powinien być odrobaczany 1-2 razy do roku. Częściej należy robić to w przypadku zwierzęcia żyjącego przede wszystkim na dworze — co miesiąc. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w dalszej części artykułu.
Częstotliwość odrobaczania psa
Zasadniczo zaleca się odrobaczenie psa na tydzień przed każdym szczepieniem. Potencjalna obecność pasożytów może bowiem osłabić działanie szczepionki. Odrobaczenie raz na rok to jednak zdecydowanie zbyt rzadko.
Do ukończenia pierwszego roku życia szczeniaka powinno się odrobaczać raz w miesiącu. W przypadku starszych psów wiele zależy od ich stanu zdrowia i stylu życia. Jeżeli twój zwierzak nie zjada surowego mięsa, nie ma tendencji do jedzenia śmieci i raczej unika innych zwierząt, najlepiej będzie raz na pół roku wykonać badania kału i w razie potrzeby podać tabletkę na odrobaczanie psa. Co ile odrobaczać w innych przypadkach?
Zdecydowanie częściej trzeba odrobaczać psy, które często stykają się z innymi osobnikami, dużo czasu spędzają na dworze, jeżdżą na zawody, czy wystawy. Także obecność w domu osób przewlekle chorych i malutkich dzieci jest wskazaniem do odrobaczania psa nawet co miesiąc.
Odrobaczanie szczeniaka – objawy pasożytów wewnętrznych
Chociaż zwierzęta zazwyczaj odrobaczane są profilaktycznie, w wielu przypadkach i tak mogą pojawić się pasożyty. Szczególną uwagę warto zwrócić na dorosłe psy, które dopiero pojawiły się w naszym domu. Objawy są bardzo różne w zależności od tego, jakim pasożytem zaraził się zwierzak.
Objawy glisty psiej
Glista psia to jeden z najczęściej występujących pasożytów. Nicień ten zwykle atakuje szczeniaki i bytuje w jelicie cienkim. Jej obawy to:
- wymioty
- biegunka
- niski apetyt
- spadek wagi ciała
- zahamowanie wzrostu szczeniąt
- obniżenie odporności
- niedokrwistość.
U szczeniaków bardzo charakterystycznym objawem jest piszczenie. Glista powoduje bowiem silne bóle brzucha.
Objawy tasiemca
Tasiemiec to groźny pasożyt, który może dostać się do ciała psa poprzez zjedzenie nosiciela (na przykład pchły) lub zakażonego mięsa. Przysysając się do ścianek jelita, tasiemiec upośledza wchłanianie się składników odżywczych. W niektórych przypadkach może też doprowadzić do zablokowania drożności jelit. Objawy, które mogą świadczyć o zakażeniu, to:
- znaczny ubytek masy ciała
- zmatowienie sierści
- świąd w okolicach odbytu
- zahamowanie wzrostu szczeniąt
- problemy z wypróżnianiem (biegunki lub zaparcia).
Objawy przywry
Przywry to pasożyty, które mogą bytować w przewodach żółciowych, jelicie cienkim albo w trzustce. W przypadku niedużej liczby pasożytów mogą one nie dawać żadnych objawów. W przeciwnym wypadku pojawiają się:
- problemy z wypróżnianiem
- spadek masy ciała
- zahamowanie wzrostu szczeniąt
- niedokrwistość
- niewydolność wątroby
- żółtaczka.
Objawy tęgoryjca
Tęgoryjce to pasożyty, które bytują w jelicie cienkim, żywiąc się krwią z jego ścianek. Właśnie dlatego ich objawem jest niedokrwistość. W wielu przypadkach jednak niezbyt nasilona inwazja nie daje żadnych widocznych objawów. Tęgoryjce są stosunkowo trudne do wyleczenia, ponieważ nie wszystkie środki dostępne na rynku mają na nie skuteczne działanie. Tęgoryjec bytuje w glebie i może dostać się do organizmu zwierzęcia nie tylko drogą pokarmową, ale także poprzez skórę.
Kiedy odrobaczyć szczeniaka?
Wiele osób zastanawia się, kiedy odrobaczyć psa. Jeżeli w twoim domu pojawiły się psie niemowlaki, pierwsze odrobaczenie warto przeprowadzić już w drugim tygodniu życia. Kolejne dawki środka na odrobaczenie podajemy dokładnie co dwa tygodnie. Ostatnia powinna zostać szczeniakowi podana dokładnie po dwóch tygodniach od odebrania go od matki. Bardzo ważne jest to, aby pamiętać, żeby razem z całym miotem odrobaczyć także sukę. W przeciwnym wypadku zwierzęta mogą zarażać się od siebie nawzajem.
Nowy właściciel szczeniaka powinien pamiętać o tym, aby dopasować odrobaczenie psa do kalendarza szczepień. Każde szczepienie powinno wypadać dokładnie tydzień po odrobaczeniu. Po zakończeniu wszystkich szczepień środek na odrobaczenie powinien być podawany dokładnie co cztery tygodnie, aż do ukończenia przez psa pierwszego roku życia.
Odrobaczenie psa – jak często je powtarzać?
Odrobaczenie psa jest zabiegiem profilaktycznym, który należy regularnie powtarzać. Jak często? W przypadku szczeniaków sprawa jest prosta. Do ukończenia pierwszego roku życia powinny być odrobaczane co cztery tygodnie. A jak jest w przypadku dorosłych psów?
Wiele zależy od stylu życia psiaka, jego diety, wieku i stanu zdrowia. Raz lub dwa razy do roku powinno się odrobaczać psy, które:
- na spacerach przebywają pod nadzorem;
- nie zjadają napotkanych przedmiotów;
- nie jedzą dzikich gryzoni ani ślimaków;
- nie spożywają surowego mięsa;
- nie mają kontaktu z obcymi psami.
W takich wypadkach dobrym rozwiązaniem jest przeprowadzenie profilaktycznego badania kału co pół roku. Wówczas mamy pewność, że tabletka na odrobaczenie psa nie zostanie podana bez potrzeby.
Cztery razy w roku należy odrobaczać psy, które znajdują się na diecie BARF lub regularnie spożywają surowe mięso jako dodatek do diety. Dotyczy to także zwierzaków, które mają regularne kontakty z obcymi psami.
Do najczęstszego odrobaczania kwalifikują się psy, które:
- biegają regularnie po podwórku;
- mają skłonność do zjadania odchodów innych psów;
- mogą zjadać dzikie gryzonie lub ślimaki;
- pozostają w kontakcie z małymi dziećmi;
- są zwierzętami hodowlanymi;
- pracują w służbach mundurowych lub jako przewodnicy.
W takich wypadkach zwierzęta powinny być odrobaczane regularnie co miesiąc. Niezależnie od tego powinno się bezwzględnie odrobaczyć psy, które zdradzają niepokojące objawy, mogące świadczyć o robaczycy.
Czym odrobaczyć psa? Czy zawsze podaje się tabletki na odrobaczanie?
Wiele osób zastanawia się, jak odrobaczyć psa. Tak jak w przypadku kotów, istnieje na to kilka skutecznych sposobów. Przeciwko pasożytom wewnętrznym stosuje się środki takie jak:
- pasty na odrobaczenie – są to środki podawane doustnie. Ich działanie jest dosyć ograniczone w stosunku do tabletek. Zwykle dobrze radzą sobie z inwazją tęgoryjców, psich glist, włosogłówek oraz tasiemców.
- tabletki na odrobaczenie psa – wyróżniają się bardzo szerokim spektrum działania, dlatego są bardzo chętnie wykorzystywane przez lekarzy weterynarii. Niektóre z nich radzą sobie nawet z nicieniami i lambliami.
- preparaty w formie płynnej – zawiesiny podawane doustnie to środki stosowane przede wszystkim w przypadku bardzo małych szczeniaków. Ich działanie jest bardzo szerokie – radzą sobie z glistami psimi, tasiemcami, tęgoryjcami, lambliami, a w niektórych przypadkach nawet z kokcydiami. Jednocześnie działają bardzo łagodnie i nie są obciążeniem dla młodego organizmu psa.
- preparaty typu spot–on – mają podobne działanie jak środki stosowane na pasożyty zewnętrzne. Zakrapla się je na kark czworonoga. Świetnie radzą sobie zarówno z pchłami i wszołami, jak i z pasożytami wewnętrznymi różnej maści. Warto jednak pamiętać, że pies nie powinien być kąpany zarówno na dwa dni przed, jak i na dwa dni po odrobaczeniu.
Regularne odrobaczanie psa – nie wolno go zaniedbywać
Psy są zwierzętami bardzo podatnymi na inwazję różnego rodzaju pasożytów. Właśnie dlatego nie wolno zaniedbywać ich regularnego odrobaczania, które powinno odbywać się przede wszystkim profilaktycznie. Na robaczycę narażone są głównie zwierzęta wolno żyjące i bezdomne, jednak prawda jest taka, że żaden pies nie jest całkowicie wolny od inwazji robaków.
Czynniki, które zwiększają prawdopodobieństwo zarobaczenia, to:
- częste przebywanie na dworze bez nadzoru;
- spożywanie kału innych zwierząt;
- polowanie na gryzonie oraz jedzenie ślimaków;
- inwazja pcheł lub wszołów;
- przebywanie na diecie BARF;
- częste stykanie się z obcymi psami;
- branie udziału w zawodach;
- służba w policji.
Warto jednak pamiętać, że wszystkie psy powinny być profilaktycznie odrobaczane, nawet w sytuacji, kiedy są pilnowane na wszystkich spacerach. Pasożytów wewnętrznych jest bardzo dużo i bytują one w różnych miejscach, dlatego zapewnienie zwierzęciu pełnej ochrony nie jest możliwe.
Coraz częściej zamiast profilaktycznego odrobaczania stosowane jest okresowe zbadanie kału, które może potwierdzić ewentualną robaczycę. W wielu przypadkach jednak zaleca się podanie tabletki, szczególnie jeżeli pies jest w grupie, która potrzebuje odrobaczenia co miesiąc. Wykonywanie badań w tak częstych odstępach może być problematyczne dla opiekuna.
Niezależnie od tego, czy twój pies ma skłonności do samotnych wycieczek, czy raczej nie oddala się od twojej nogi, nie powinieneś zaniedbywać okresowego odrobaczania. Podanie psu tabletki nie jest trudne – można zrobić to, zawijając ją w kawałek mięsa lub innego przysmaku. Najlepiej, aby był to niewielki fragment jedzenia, który pies po prostu połknie. Wtedy nawet nie zorientuje się, że właśnie połknął lek, a ty będziesz miał poczucie spokoju.
Najczęściej zadawane pytania
Ile razy w roku odrobacza się psa?
Jest to sprawa indywidualna i częstotliwość podawania środków na odrobaczanie powinna być dostosowana do stanu zdrowia, diety i trybu życia czworonoga. Najczęściej odrobaczane powinny być psy, które m.in. mają skłonności do zjadania odchodów innych zwierząt, lubią zjadać dzikie gryzonie, mają kontakt z małymi dziećmi. Najrzadziej (raz lub dwa razy w roku) mogą być odrobaczane zwierzęta, które chodzą na spacery na smyczy, nie mają kontaktu z innymi psami, nie zdarza im się zjeść odchodów innego zwierzęcia i nie spożywają surowego mięsa.
Ile dni po odrobaczeniu pies wydala robaki?
To zależy od stopnia zarobaczenia czworonoga. Wydalanie robaków może trwać nawet kilka dni. Należy pamiętać, że do 16. tygodnia życia szczeniaka odrobaczanie należy przeprowadzać co dwa tygodnie.
Jak zachowuje się pies po odrobaczeniu?
Pies po odrobaczeniu czuje ulgę i wyraża to zmianą zachowania. Jest bardziej towarzyski i aktywny, a jego układ trawienny zaczyna działać prawidłowo. Zmianę na lepsze można zauważyć też w kondycji jego sierści.
