Jak oduczyć psa piszczenia?

Funkcje popiskiwania psa – przykłady sytuacji, gdy pupil piszczy

Piszczenie u psów to naturalny sposób komunikacji, który może występować w wielu różnych sytuacjach:

• przyciąganie uwagi – w celu zasygnalizowania głodu, chęci spróbowania jedzenia opiekuna, wciągnięcia do zabawy, potrzeby pieszczot itd.;
• próba manipulacji – „wymuszanie” przez prośby, których forma budzi u człowieka litość i współczucie;
• wołanie o pomoc – w sytuacji zagrożenia lub niepokoju, np. utknięcia w jakimś miejscu albo problemem z dobraniem się do smakołyków;
• tęsknota i lęk separacyjny – silne przywiązanie emocjonalne, często połączone z niedostateczną socjalizacją czworonoga;
• odczuwanie bólu – przez chorobę, uraz, ząbkowanie lub inny problem zdrowotny.

Chociaż dla niektórych właścicieli psie odgłosy bywają uciążliwe, to w niektórych okolicznościach są wręcz niezbędne. Psy, a szczególnie szczenięta, często, gdy odczuwają pilną potrzebę oddania moczu lub stolca. Czworonóg próbuje zwrócić uwagę opiekuna na swoją potrzebę. W takich przypadkach lepiej nie stosować żadnych technik na to, jak oduczyć psa piszczenia. Wręcz przeciwnie, sygnalizowanie potrzeby wyjścia należy nagrodzić, by wzmacniać dobre postępowanie. Nie chcesz przecież, by pupil załatwił się w domu albo nabawił się kłopotów ze zdrowiem przez długie wstrzymywanie.

Piszczenie może służyć psu również do wyrażania rozmaitych emocji

Piski o zróżnicowanej głośności, intonacji przekazują mnóstwo wiadomości – podobnie jak skowyt, wycie, szczeknięcie i inne formy komunikacji głosowej. Mogą służyć wyrażaniu emocji, takich jak:

• strach;
• radość;
• smutek;
• zaniepokojenie;
• ekscytacja;
• znudzenie.

Pies może również piszczeć w sytuacjach, gdy odczuwa frustrację, jak np. podczas nauki nowych komend czy ćwiczeń. Kolejne przykłady to poczucie niebezpieczeństwa i alarmowanie o zagrożeniach, marzenia senne, nadmiar energii do rozładowania czy próba pocieszenia człowieka. Warto zauważyć, że każdy piesek ma indywidualne cechy, które wpływają na częstotliwość i przyczyny piszczenia. Opiekun powinien uważnie obserwować swojego pupila, aby rozpoznać, w jakich sytuacjach zwierzak posługuje się konkretną formą wydawanych odgłosów.

Rozpoznawanie przyczyny piszczenia

Poznanie powodów niepożądanych zachowań to podstawa do tego, by je skutecznie wykorzenić. Sposoby na to, jak oduczyć psa piszczenia, nie są tu żadnym wyjątkiem. W ustaleniu przyczyn pisków czworonoga trzeba uwzględniać:

• kontekst i okoliczności – czy piesek popiskuje w samotności lub chodzi za właścicielem, czy coś się stało, czy to incydentalne sytuacje lub powtarzalne zachowanie;
• stan fizyczny i psychiczny – dlatego tak ważna jest obserwacja i spędzanie czasu razem ze zwierzakiem;
• inne zachowania – prawidłowość reakcji na bodźce, interakcje z innymi psami, zwierzętami i ludźmi.

Kiedy i jak oduczyć psa piszczenia i skamlenia?

Ograniczanie popiskiwania u czworonoga powinno rozpocząć się, gdy opiekun ma całkowitą pewność co do przyczyny tego zachowania i nie jest ona związana z bólem czy innymi problemami zdrowotnymi. W przeciwnym razie warto skonsultować się z weterynarzem lub behawiorystą. Proces oduczania piszczenia jest często łatwiejszy u szczeniąt. Młode osobniki są bardziej nastawione na naukę i przystosowywanie się do otoczenia. Szybko uczą się nowych zachowań i poznają reguły, którymi warto się kierować.

Poniżej przykładowe sposoby na to, jak oduczyć psa piszczenia i skamlenia. W zależności do przyczyny mogą to być:

• ignorowanie niepożądanego zachowania – właściciel nie powinien reagować na piszczenie psa, np. przez głaskanie, podawanie jedzenia czy zabawy, kiedy skamlenie ma na celu osiągnięcie korzyści przez pieska;
• zmniejszanie lęku i stresu – np. przez systematyczne wystawianie psa na próby i stresory w kontrolowanych warunkach;
• pozytywne wzmacnianie pożądanych zachowań – przez pochwały werbalne, głaskanie, smakołyki czy zabawę;
• ukierunkowanie energii na szkolenia i aktywność fizyczną – treningi, spacery 

Oduczanie popiskiwania to proces, a każdy piesek ma indywidualne potrzeby

Jeśli powyższe metody nie przynoszą rezultatów lub pies wykazuje inne niepożądane zachowania, warto skonsultować się z doświadczonym behawiorystą. Profesjonalista może pomóc właścicielowi w zrozumieniu przyczyn problemów i opracowaniu indywidualnego planu treningowego. Czasami trzeba zwrócić się o pomoc do weterynarza. Poznanie rzeczywistych powodów uciążliwego piszczenia i wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych czy emocjonalnych pozwoli podjąć właściwe działania.

Piszczenie u psów to naturalny sposób komunikacji, którego nie można całkowicie, bezmyślnie ograniczać. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość, konsekwencja oraz zrozumienie indywidualnych cech charakteru pupila. Stosowanie metod na to, jak oduczyć psa piszczenia, ma na celu nauczenie go korzystania z innych, bardziej akceptowalnych sposobów wyrażania swoich potrzeb i emocji.