Wychowywanie szczeniaka to proces, który obfituje w wiele wyzwań. Bardzo ważne jest to, aby w pierwszych miesiącach życia zadbać o to, aby nauczył się budować poprawne relacje z innymi psami. Poprawna socjalizacja psa pozwoli uniknąć przyszłych problemów, takich jak agresja w stosunku do innych psów.
Socjalizacja psa a habituacja
Na początku warto odpowiedzieć sobie na pytanie, czym jest socjalizacja psa. Bardzo często pod szerokim terminem „socjalu” opisuje się zarówno faktyczną socjalizację szczeniąt, jak i habituację, czyli przyzwyczajanie ich poszczególnych bodźców. Proces socjalizacji psa rozumiemy tutaj jako nabywanie kompetencji społecznych, czyli naukę komunikacji z innymi psa. Dorosły pies, który przeszedł prawidłową socjalizację, potrafi w zdrowy sposób wchodzić i w relację z innymi czworonogami i z nich wychodzić.
Brak socjalizacji może skutkować lękliwością i nieumiejętnością odczytywania sygnałów obcych psów. Psy, które mają braki w socjalizacji, mogą reagować agresją w sytuacjach, które są z pozoru zupełnie neutralne.
Socjalizacja psa – najważniejsze zasady
Socjalizacja szczeniaka zaczyna się jeszcze w hodowli. Oczywiście szczenięta, które przyszły na świat w innych okolicznościach, przechodzą w taki sam sposób przez wszystkie etapy dorastania. Wsparcie ze strony człowieka – może to być hodowca lub tymczasowy opiekun – ma jednak ogromne znaczenie.
Rola suki w socjalizacji szczeniaków
W pierwszych tygodniach swojego życia psiaki poznają świat między innymi poprzez zabawę z rodzeństwem. Nad wszystkim czuwa psia mama, która interweniuje, kiedy zabawa staje się zbyt gwałtowna. Jedną z najważniejszych zasad socjalizacji psa jest zostawienie go z matką przynajmniej do dziewiątego tygodnia życia. Dopiero wtedy kończy się pierwszy okres lękowy w życiu szczeniąt. Zbyt wczesne zabieranie ich do nowych domów może poskutkować zaburzeniami behawioralnymi w dorosłym życiu.
Okres socjalizacji i habituacji
Między trzecim a dwunastym tygodniem życia szczenięta powinny stopniowo zapoznawać się z różnymi sytuacjami i bodźcami. Wszystko, co w tym okresie zostanie przez nie uznane za pozytywne lub neutralne nie będzie wywoływało strachu w przyszłości. Warto więc zadbać o to, aby pupil miał do czynienia z ludźmi w różnym wieku (w tym z osobami starszymi i dziećmi). Szczenię ma naturalną ciekawość świata, dlatego podchodzi do nowych sytuacji z mniejszym dystansem niż dorosły pies. Wykorzystaj to i staraj się zapoznawać malucha z różnymi sytuacjami.
Socjalizacja psa – zachowaj równowagę
Pomiędzy trzeci a szóstym miesiącem życia twój szczeniak ma bardzo chłonny umysł. To dobry moment na naukę przywołania, zajęcia w psim przedszkolu, czy kontakty z innymi zwierzętami. Pamiętaj jednak, że w tym czasie bardzo łatwo przesadzić i przebodźcować psa. Postaw raczej na jakość niż na ilość. Postaraj się zapoznać swojego psiaka z dwoma lub trzema zrównoważonymi psami. To będzie lepsze rozwiązanie niż witanie się z każdym napotkanym czworonogiem, którego zachowanie trudno przewidzieć.
Okres szczenięctwa to czas, kiedy można oswoić pieska z różnymi bodźcami i pokazać mu jak mądrze komunikować się z innymi psami. Socjalizacja psa to także budowanie relacji z przewodnikiem. Jeśli psiak będzie wiedział, że jesteś źródłem nie tylko smakołyków i zabawek, ale także poczucia bezpieczeństwa, wasza dalsza wspólna droga będzie o wiele łatwiejsza.
