Basset artezyjsko-normandzki wywodzi się z Francji. To również z tego języka pochodzi pierwsze charakterystyczne słowo nazwy – basset. „Bas” to inaczej „niski lub nisko zawieszony”, co świetnie pasuje do tego psa myśliwskiego. Przyciąga uwagę krępymi łapy, silnymi nogami i sporych rozmiarów tułowiem.
? Rozmiar | wysokość w kłębie: od 30 do 36 cm masa ciała: od 15 do 20 kg |
⭐ Szata | sierść: gładka, krótka, zwarta maść: trójbarwna płowa z czarnym płaszczem i bielą, dwubarwna płowa z bielą |
❤️ Długość życia | ok. 12 lat |
? Charakter | oddany, zawzięty, wylewny w stosunku do opiekuna, umiarkowanie żywy |
Basset artezyjsko-normandzki – wygląd i charakterystyka
Pies ten zalicza się do niskich, ale krępych czworonogów. Mimo niewielkich łap jest w stanie osiągnąć wysokość 36 cm. Waga odpowiednio pielęgnowanego przedstawiciela rasy oscyluje w przedziale 15–20 kg. Basset artezyjsko-normandzki ma krótką i przylegającą sierść, bardzo miłą w dotyku. Jego tylne łapy nie powinny ustawiać się pod kątem, w przeciwieństwie do przednich, które mogą kątować się w nadgarstkach. W ogromnej większości przedstawiciele tej rasy występują w trzech, rzadziej dwóch kolorach. Ogon zwykle jest szpiczasto zakończony i sięga praktycznie do samego podłoża.
Basset artezyjsko-normandzki i jego charakter
Ten, kto miał już do czynienia z psem myśliwskim, wie, że jego instynkt jest mocno rozwinięty. Z tego powodu bez odpowiedniego szkolenia basset zwykle jest uparty i nieposłuszny. Wybierając go do swojego domu, musisz więc pamiętać o tresurze od samego początku. Nagradzaj go za każdą wykonaną komendę świadczącą o posłuszeństwie względem ciebie. Z drugiej strony basset artezyjsko-normandzki jest wielkim pieszczochem i lubi obierać styl kanapowca. Z uwagi na jego odporność na ból bez obaw możesz go zostawić w towarzystwie dzieci.
Zdrowie psa tej rasy
Bolączką psów krótkonogich jest wrażliwość kręgosłupa na nadmierną wagę i wykonywanie wysokich skoków. Można tego unikać, pamiętając o zapewnieniu psu odpowiedniej dawki aktywności ruchowej. Kontroluj również ilość spożywanego przez niego jedzenia. Musi być odpowiednio porcjowane, ponieważ nadmierne kilogramy przyczynią się do szybkiego spadku kondycji i zdrowia fizycznego psa. Poza wrażliwością kręgosłupa na wymienione czynniki basset artezyjsko-normandzki jest raczej zdrowym i odpornym na choroby psem.
Pielęgnacja basseta artezyjsko-normandzkiego?
Wymagania związane z zachowywaniem odpowiedniej masy ciała wpływają na ilość codziennego ruchu. Pies tej rasy musi mieć zapewnione przynajmniej trzy spacery dziennie, szczególnie gdy temperatura powietrza przekracza 15–20oC. Najlepszym sposobem, który nie ingeruje w konieczność ciągłego wychodzenia z psem na spacery, jest posiadanie przydomowego ogródka. Tam basset może swobodnie się wyhasać. Ponieważ nie ma podszerstka, w warunkach zimowych zakładaj mu sweterek lub kubraczek. Chroń też jego łapy przed zmarznięciem. Sierść możesz szczotkować raz na dwa tygodnie, a częściej w okresie linienia. Poza tym pamiętaj o czyszczeniu jego uszu.
Basset artezyjsko-normandzki – hodowla w Polsce i Europie
W Polsce basset artezyjsko-normandzki jest nadal psem występującym dosyć rzadko. Jego hodowla ogranicza się głównie do rodzimej Francji. Co istotne, w okresie II wojny światowej rasa ta niemal całkiem wyginęła, jednak dzięki staraniom jej wielbicieli udało się ją zachować. Jeśli chcesz wejść w posiadanie tego uroczego i miłego psa, będziesz musiał zamówić szczenię odpowiednio wcześniej i cierpliwie na nie poczekać.
Basset artezyjsko-normandzki – cena szczeniaka
Na koszt zakupu psa ma wpływ to, czy uda ci się go nabyć w polskiej czy zagranicznej hodowli. Zazwyczaj jego cena nie będzie przekraczała 3000 zł (700 euro), jednak ostateczna kwota zależy od kosztów sprowadzenia szczeniaka z legalnej hodowli. Miesięczne utrzymanie pupila nie powinno natomiast przekroczyć 100–120 zł.
Historia basseta artezyjskiego
Pies tej rasy pochodzi od długonogich psów gończych. Skąd zatem współcześnie wzięły jego krótkie nogi? Początek rasie dał pies gończy normandzki i chien d’Artois. Ich krzyżówka z jednoczesnym wystąpieniem mutacji płodowego rozwoju chrząstki doprowadziła do wyodrębnienia basseta artezyjskiego i normandzkiego. W wyniku skrzyżowania dwóch ostatnich doszło do powstania basseta artezyjsko-normandzkiego. W ten sposób opisywana rasa osiągnęła pośrednie stadiu gabarytów.
Dla kogo jest basset artezyjsko-normandzki?
To zdecydowanie pies dla rodziny, która dysponuje czasem na wspólną zabawę i możliwością zapewniania psu odpowiedniej przestrzeni do wyhasania się. Basset tego typu bardzo dobrze czuje się w towarzystwie licznych rodzin, również z małymi dzieśmi. Potrzebuje sporo ruchu, więc nie zaleca się trzymania go w mieszkaniu. Osoby starsze powinny raczej zrezygnować z basseta artezyjsko-normandzkiego ze względu na jego siłę i konieczność częstego i długiego spacerowania. Przyzwyczajony do życia na kanapie, będzie z tego bardzo zadowolony. Łatwo jednak przybiera wtedy na wadze, co wpływa na obciążenie jego kręgosłupa.
Ciekawostki na temat rasy
Basset został stworzony w drodze krzyżówek i mutacji z myślą o pracy z pieszym myśliwym. W sytuacjach, gdy potrzebny był pies nieprześcigający zwierzyny leśnej, długonogie psy gończe nie zdawały egzaminu. Z tego powodu basset artezyjski został utrwalony przez hodowców i od samego początku służy jako pies myśliwski. Kocha ruch i aktywność, ale przyzwyczajony do kanapy nie będzie chciał z niej zejść. Jest psem ciepłolubnym, a zimno wymaga od właściciela zapewnienia mu specjalnego ubrania.
Francuski basset artezyjsko-normandzki to pies, który omal całkowicie nie wyginął. Teraz jednak jest ulubieńcem, szczególnie we Francji. W Polsce również można spotkać jego legalne hodowle i nabyć szczeniaka z rodowodem. Jeśli basset artezyjski jest twoim celem, pamiętaj, by nie rozpieszczać go zbytnio smakołykami. Chociaż przydają się do nauczenia go posłuszeństwa, łatwo przesadzić z ich ilością i utuczyć swojego czworonoga. W ten sposób wyrządzisz mu jednak krzywdę ze względu na mało odporny kręgosłup czworonoga.
Bibliografia
Wzorzec FCI nr 34 /14.04.1993/GB, https://www.zkwp.pl/wzorce/34.pdf, data publikacji oryginalnego wzorca: 12.12.1991.